Bir araştırma okudum ve dunyam değişti. Meğer sınırlarını zorlamalıymış insan, zincirlerini kırmalıymış. Hepimiz kurduğumuz ufak ve sınırlı dunyalarda yaşayan minik yaratıklarız. Mutlu olmayı başarabilenler, kabına sığmayanlar sadece.

Amerikadaki Woods Hole Osinografi Enstitusunde bir deney yapılmış. Bir akvaryumu camla ortadan ikiye bolmuşler. Olmuş iki akvaryum.
Peki ya sonra? Sonra bir tarafa yırtıcı barrakuda balığını koymuşlar, diğer tarafa da gariban dubar balığını yerleştirmişler. Bu arada hemen belirteyim, barrakuda bizim denizlerimizde pek sık rastlanan bir cins değil. Daha ziyade okyanuslarda yaşıyor. Bence kopek balığından daha tehlikeli.
Nedenine gelince, insanı bir lokmada yutmuyor, kucuk kucuk lokmalar halinde tadına vararak yiyor. Tam bir ‘gurme’ anlayacağınız.
Neyse, konuyu dağıtmayalım, dubarıyı goren barrakuda ağzının suları akarak o yone doğru hamle yapmış. Tabii kafayı aynen cama vurmuş. Birkac denemede daha bulunan barrakuda kafayı gozu dağıtmış. Ne yaptıysa dubara ulaşıp afiyetle yiyememiş. Sonunda bakmış ki bu iş olmayacak, ava gittikce avlanacak, bırakmış macerayı. Araştırmacılar daha sonra aradaki cam engeli ortadan kaldırmışlar. Bizim barrakuda engel kalktığı halde dubaraya hic saldırmamış.

Bu hadiseden sonra barrakuda sınırlarını oğrenmiş ve haddini bilmiş.
Aslında kendimizi araştırmada kullanılan barrakuda balığına benzetebiliriz. Bir şeye karar veririz, iştahımız kabarır ve onu elde etmek isteriz. İlk denemelerimizde başarısız olabiliriz. Belki daha sonraki denemelerde de... Ama bir gun o arzuladığımız şeye ulaşacak gucumuz ve imkanımız olduğu halde ve belki engeller de ortadan kalktığında, sadece umutlarımızı yitirdiğimiz ve hayal kırıklığına uğradığımız icin vazgeceriz. Ne kotu değil mi?

Kucuk bir cocukken bize cok kotu resim yaptığımız, asla ressam olamayacağımız soylenir belki. Resim yapmayı sevdiğimiz halde bu sevdadan vazgeceriz. Ya da şarkı soylemeyi denesek sesimizin ne kadar bet olduğundan soz eder, umutlarımızı kırar bazıları... Boylece sınırlanır kalırız. Ben resim yapamam, şarkı soyleyemem, basket atamam, iyi yuzemem, kibar olamam, guzel konuşamam, romantik olamam diye duşunuruz.