“Herkesin yaşadığı hayat kalitesi, avunup teselli bulduğu şeyin değeri kadardır” tespitinde bulunur bir Allah dostu.İnsan bir yonuyle yere, diğer bir yonuyle de goklere mensup ilÂhî sanat harikası eşsiz bir varlıktır. Kur ’an, “en aşağı seviyede bir hayat şekli” anlamında “el-hayÂtu ’d- dunya” kavramına dikkat ceker ve boyle bir hayatın; “oyun, eğlence, ovunme, gelip gecici sus ve zinetler, mal ve evlat coğaltma yarışı gibi şeylerden ibaret” olduğunu beyan eder. En guzel kıvamda yaratılan insanın, kendi oz cevherini boyle bir hayat seviyesine mahkûm etmemesini tavsiye ederek de onu hep otelere, goklere davet eder.

RABBANİLEŞEN KUL

“Dunya Hayatı” ile avunup tatmin olanları, kendilerini ucuza satan kimseler olarak vasıflandırır. Hayat misyonunu “el-HayÂtu ’d-Dunya” kılanlar, aşağıların aşağısına doğru yuvarlanırken, hayatının kıblesini Allah ’a doğru cevirenler de goklere davet edilerek RabbÂnîleşirler. Herkesin beslendiği rızkı yoneldiği yerden gelir.

İbn Arabi Hazretleri buyuk tefsir Âlimi Fahreddin er-Razi ’ye yazdığı bir mektubunda şoyle der:

“İnsan, diğer canlılar gibi sadece ayakları altından (yerden) beslenen bir gÂfil olmamalıdır. Adam dediğin gokten de beslenmesini bilendir.”

MevlÂn Hazretleri de şoyle der:

‘‘Allah yeri, goğu yarattı ve aralarında bircok nûr ve nar (ateş) uyandırdı. Şu yeri, yerdekiler, toprağa mensup olanlar icin; goğu de, goktekilere ve goklere mensup olanlar icin yaratmıştır. Bu yuzdendir ki, suflî olan aşağılık kişi, ulvîliğin, yuceliğin duşmanı olur. Her mekÂnın, her yerin tÂlibi, davranışları ile kendini belli eder.

Ya Rabbî! Ben rızkımı gokten aramaya alıştım. Cunku sen bana goklerden bir kapı acmışsın. Ey mekÂnsızlık Âleminde mekÂn gostermiş olan Allahım! ‘Ey insanlar; sizin rızkınız gokyuzundedir! ’ diye buyurmuşsun.”

SALİHLER KERVANI

Evet, gok sofrasından beslenmek... Bu sofraya erişmek icin once gok yolculuğuna azmetmek gerekir. Yalnız uculmaz, “SÂlihler Kervanı”na katılmayı gerektirir. Zira uyumuş bir gonulle melekût yolculuğu başlamaz bile. Uyanmak icin uyanık bir refik yoldaş olmalı, onunla şevk icinde ucmalıdır.

“Şunu bilmiş ol ki velîler, vaktin İsrÂfilleridir. Oluler, onların gonul nağmeleri ile dirilirler. Onların seslerini duyunca, her olunun canı, kefene burunmuş bir halde, ten mezarından sıcrar, cıkar. O dirilip kalkan olu, der ki: “Bu ses, diğer butun seslerden bambaşka. Diriltmek, Allah sesinin yapacağı bir iş. Biz olmuş, tamamiyle curumuş idik. Allah ’ın sesi geldi, hepimiz, dirildik ve kalktık.” (MevlÂn Hazretleri)

Bu gonul seferinde, gok kapısından gecip huzur iklimine erince, RabbÂnî ikramlarla kurulmuş sofralardan gonul gıdasını alır ve ulvîleşir. Artık o, ici huzur dolu bir gonul eridir.

1) Şefik Can, Mesnevî Tercumesi, I, s. 161; II, s. 541.

Kaynak: Dr. Adem Ergul, Goklere Yolculuk Var, Erkam Yayınları

EN GUZEL OLUM ANI

https://www.islamveihsan.com/en-guzel-olum-ani.html
İslam ve İhsan