Bir zamanlar varmış ama şimdi dertsiz insan yok. Aslında dertler, sorunlar hep varmış da şimdi o dertleri kaldırcak omuzlar gucunu kaybetti. Yoksulluk hep varmış mesela, hatta bugunkunden cok daha şiddetli. Hasis insanlar da cokmuş birbirlerinin kuyusunu kazan. Sınırları aşıp gelen duşman da cokmuş, coluk cocuk demeyip katleden, mazlumları ezip gecen diktatorler de. Cehalet aynı bugunku gibi, diz boyu imiş, ama bugun dizlerimizi aşmış durumda, menfi manada bu yolda biraz mesafe kat etmişiz.
Hayatımız boyunca alt etmemizi bekleyen bircok engel bir o kadar da sorun cıkacaktır. Biz onları erteledikce, bir engeller ordusu toplanır ki, duşman başına. Bu başımıza uşuşen sorunların birer cozumu olduğuna inanmalıyız. Bu inanc bizi caresizlikten, endişeden ve korkudan kurtaracaktır. Bu fikre inanırsak, beynimiz bize yeni ufuklar acar, Allah'ın ilhamlarıyla. Tarih boyunca buyuk işler başaran insanlar, başarılarını ve hedeflerine olan sadakatlarını �her sorunun bir cozumu vardır� inancına borcludurlar. Bu inanca sahip idealistlere ne kadar ihtiyacımız olduğunu duşunursek mesele daha da buyuk onem kazanır.
Derdi olanın bir luksu vardır, kimse cok gormez: şikÂyet etmek. Şurası kesin: hepimiz şikÂyet etmeyi cok seviyoruz. İşimize de yarıyor doğrusu. ŞikÂyetci olarak kendimizi ifade etmeye, hayal kırıklıklarımızı icimizden atmaya calışıyoruz. ŞikÂyet etmek bizim icin ekmek su gibi neredeyse. Allah bilir, şikÂyet edecek bir şeyimiz olmasa şikÂyet edememekten de şikayetci olurduk. Bu bir nevi, bir şey yapamamanın, cozum uretememenin acıklaması veya savunması gibi...
Omuzlarımızda taşıdığımız her bir yukun bir sebebi var. Eğer cozecek bir sorunumuz olmasa cozum uretmeyi oğrenemezdik, guclu olmayı, mucadeleyi bilemezdik. Karşımıza zor sorular cıkmasaydı yeni cevaplar aramazdık. Omrumuz hic bir şey aramadan gecseydi, asla kendimiz geliştiremez, bir sonraki gun bir oncekinden iyi olmayı duşunmez ve caba gostermezdik. Hem şahsi hem ictimai mutluluğun ve huzurun anahtarı sorunlarla yuzleşmek ve onları bir cozumun fırsatı gibi gormektir. Herkesin sorunu birbirinden farklı ve şahsi ozelliklerine goredir. Kimse kaldıracağından fazla yuk ile yola cıkarılmaz.
Her sorun, cozumunu de icinde taşır. Oyleyse ağır yuklerden şikayet ederken, acaba haddimizi aşıyor ve ileri gitmiyor muyuz? Eğer karşılaştığınız sorunları boyunuzdan buyuk goruyorsanız şukredin, zira bu sandığınızdan cok daha guclusunuz demektir. Her sorunu cozuşunuzde şukrettiğinizde, şukrunuze karşılık daha cok cozum, daha cok secenek, daha cok ferahlık, daha cok kolaylık sunulacak size. Sabretmek ve susmak, feryadı bir kenara bırakmak rahmeti ceker. Bu gun gibi aşikÂrdır. Gun ortasında kandil aramak ise, gercekleri gormezliğin işaretidir.
Sorunlar insanları geliştirmek, olgunlaştırmak ve bilinclerini yukseltmek icin vardır. Oyleyse her meselenin, her derdin icinde bir fırsat olduğunu fark etmeliyiz. O zaman, Karşılaştığımız sorunların coğu bir sonraki hedefimize ulaşmak icin bir atlama taşına donuşur. Allah bir kapıyı kaparsa ondan daha hayırlı bir başka kapıyı acar.
Kapanan kapıların sizi meşgul etmesine musaade etmeyiniz lutfen, bakın hemen şuracıkta yeni bir kapı goruyorum!