""lutfen dikatlice okuyun



Amma Bombece Avustralya´da kanserden oldu.
Olumunden hemen once şunları yazdı...
"Hayatimi yeniden yasayabilseydim eğer;

Hastayken yatağa girer dinlenirdim.

Ben olmadığım zaman her şey kotuye gidecek diye duşunmezdim.

Gul seklindeki pembe mumu saklamaz yakardım.

Daha az konuşur, ama daha cok dinlerdim.

Yerler kirlense, masa ortum lekelense bile daha cok

arkadaşımı aksam yemeğine davet ederdim.

Oturma odasında TV seyrederken, patlamış mısır yer,

şomineyi yakmak isteyen birisi olduğunda ona engel olmazdım.

Yerler leke olacak diye korkmazdım.

Bana gencliğini anlatmaya calışan dedeme daha cok vakit ayırırdım.

Kocamın sorumluluklarını daha cok paylaşırdım.

Sacım bozulmasın diye, arabanın caminin acılmasını onlemezdim.

Eteğimin lekelenmesine aldırmadan cimlere otururdum.

TV seyrederken daha az, hayata bakarken daha cok ağlar ve gulerdim.

Omur boyu garantilidir denilen hicbir şeyi satın almazdım.

Hamileliğimin bir an once sona erip, doğum yapmayı dilemek yerine,

hamile olduğum her anin tadını cıkarır ve

icimde bir canlı yaratmanın ne kadar harika olduğunu fark ederdim.

Bu o kadar nadir bir olay ki. Mucize gibi bir şey.

Cocuklarım beni opmek istediklerinde,

asla "Once git ellerini yuzunu yıka" demezdim.

Onlara daha cok "seni seviyorum",

ondan da daha cok "ozur dilerim" derdim.

Ama başka bir hayat verilseydi en cok yapacağım

şey; her dakikasını değerlendirmek olurdu.

Dikkatle bak. Gercekten gor. Yaşa. Vazgecme.

Kucuk şeyler icin şikÂyet etmekten vazgec.

Bana benzemeyenler, benden daha cok şeye

sahip olanlar ve kimin ne yaptığı beni ilgilendirmezdi.

Bunun yerine, ilişkilerimi guclendirmeye calışırdım.

Sahip olduğunuz ruhsal, fiziksel ve

duygusal her şey icin Allah´a şukredin.

Tek bir hayatiniz var ve bir gun sona eriyor.

Umarım her gununuzu değerlendirirsiniz.´´



Amma Bombece