Ebedi kurtuluş nasıl olabilir? İşte ebedi kurtuluş recetesi...Hazret-i OsmÂn radıyallahu anh şoyle anlatır:
Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz vefÂt ettiğinde ashÂbından bazı kişiler buna cok uzulduler, hatta bazıları neredeyse vesveseye kapılıyorlardı. Ben de onlardan biriydim. Bir gun kalelerden birinin golgesinde otururken Omer radıyallahu anh yanımdan gecmiş ve bana selÂm vermiş. Uzuntumden ne onun gectiğini ne de selÂm verdiğini fark ettim. Omer radıyallahu anh, Ebûbekir radıyallahu anh ’in yanına gitmiş ve demiş ki:
“−OsmÂn ’a uğradım, selÂm verdim, selÂmımı almadı. Boyle bir şey senin hoşuna gider mi?”
Bunun uzerine Ebûbekir radıyallahu anh ’la berÂber bana gelip selÂm verdiler. Sonra Ebûbekir radıyallahu anh dedi ki:
“−Kardeşin Omer bana gelip, sana selÂm verdiğini, ancak senin ona mukÂbele etmediğini soyledi. Bunun sebebi nedir?”
“−Ben boyle bir şey yapmadım.” deyince, hemen Omer radıyallahu anh şoyle dedi:
“−Vallahi sen bunu yaptın!”
“−Vallahi ben ne senin gectiğini ne de selÂm verdiğini farkettim!” dedim.
Sozu Ebûbekir radıyallahu anh alıp şoyle dedi:
“−OsmÂn doğru soyledi. Mutlaka seni bundan alıkoyup duşunduren bir iş vardır, neydi o?”
“−Ebedî kurtuluşun nasıl olacağını soramadan Allah Resûlu vefat ettiler!” dedim.
Ebûbekir radıyallahu anh:
“−Ben bunu O ’na sormuştum” deyince hemen ayağa kalkıp yakınına vardım ve:
“−Babam annem sana feda olsun! Sen elbette buna lÂyıksın!” dedim.
Ebûbekir radıyallahu anh dedi ki:
“–Ben «Ey Allah ’ın Resûlu, bu işin kurtuluşu nedir?» diye sorduğumda, Resûlullah Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem şoyle cevap vermişlerdi:
«−Amcama arzettiğim kelimeyi (Kelime-i şehÂdeti) kim kabul edip bana aynısını soyler (ve gereğini de yaparsa), işte bu onun icin bir kurtuluş vesilesi olur.»” (Ahmed, I, 6; İbn-i Sa ’d, II, 312-313; Heysemî, I, 14)
Kaynak: Dr. Murat Kaya, Hz. Osman ’dan 111 Hayat Olcusu, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan
EBEDİYET YOLCULUĞU