Hazret-i İbrÂhîm ’in putları kırdığına iyice kanÂat getiren bedbaht putperestler, yapılan işi hazmedemediler ve taş parcalarının Âcizliklerini gorup Hakk ’a yoneleceklerine, Hazret-i İbrÂhîm ’e ateş puskurduler.
Putperestler durumu Nemrûd ’a bildirdiler. Bunun uzerine Nemrûd, İbrÂhîm -aleyhisselÂm- ’ı cağırttı.

Nemrûd ’un huzûruna giren herkes, evvel ona secde ederdi. İbrÂhîm -aleyhisselÂm- ise, secde etmedi. Nemrûd, merak ve hiddetle sebebini sorunca da:

“–Seni ve beni yaratandan başkasına secde etmem!” dedi.

Nemrûd: “–Senin Rabbin kim?” deyince, İbrÂhîm -aleyhisselÂm-:

“–Benim Rabbim, dirilten ve olduren AllÂh ’tır.” dedi.

Nemrûd: “–Ben de diriltir ve oldururum.” dedi. Zindandan iki kişi getirtti. Birini oldurdu, diğerini ise serbest bıraktı.

Sonra da: “–Bak, ben de bu işi yapıyorum.” dedi.

LÂkin akılsız Nemrûd, diriltmenin rûh vermek; oldurmenin ise rûh almak olduğunu bilmiyordu.

GUCUN YETİYORSA GUNEŞİ BATIDAN DOĞUR

İbrÂhîm -aleyhisselÂm-: “–Benim Rabbim, guneşi doğudan doğdurur. Gucun yetiyorsa sen de batıdan doğdur!” dedi.

Bu hÂdise Kur ’Ân-ı Kerîm ’de şoyle beyÂn buyrulur:

“AllÂh ’ın kendisine mulk (hukumdarlık ve zenginlik) vermesi sebebiyle şımarıp Rabbi hakkında İbrÂhîm ile tartışmaya gireni (Nemrûd ’u) gormedin mi! İşte o zaman İbrÂhîm: «Rabbim hayat veren ve oldurendir!» demişti. O da: «Ben de hayat verir ve oldururum.» demişti. İbrÂhîm: «AllÂh guneşi doğudan getirmektedir. Haydi sen de onu batıdan getir!» dedi. Bunun uzerine kÂfir şaşırıp cevap veremez hÂle geldi. AllÂh zÂlimler topluluğunu hidÂyete erdirmez.” (el-Bakara, 258)

İLAHLIK İDDİA EDEN İLK İNSAN

Bu Âyet-i kerîmede Nemrûd ’un nankorluğu, azgınlığı ve CenÂb-ı Hakk ’a karşı îlÂn-ı harb ederek başkaldırışı bildirilmektedir. İmÂm Beyzavî, yeryuzunde ilk ilÂhlık iddi eden ahmağın Nemrûd olduğunu bildirmektedir. O, AllÂh ’ı inkÂr etmiş, kendisine verilen mal-mulk karşısında şukredeceği yerde nankorluk etmiştir.

İbrÂhîm -aleyhisselÂm- ’ın Nemrûd ’la goruşmesi husûsunda iki rivÂyet vardır:


İbrÂhîm -aleyhisselÂm-, putları kırınca O ’nu hapsettiler. Ateşe atılmak uzere Nemrûd ’un huzûruna getirdiler.Bir sene kıtlık olmuştu. Nemrûd, halkına gıd dağıtıyordu. Gıd verdiği kimseye de:

“–Rabbin kim?” diye soruyordu. Sıra İbrÂhîm -aleyhisselÂm- ’a gelince O:

“–Benim Rabbim dirilten, hayat veren ve oldurendir!” dedi.

Nemrûd, bu soze ofkelendi. Hazret-i İbrÂhîm ’e yiyecek vermedi.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Nebiler Silsilesi 1, Erkam Yayınları

(Fotoğraf: Nemrud'un MakÂmı)
İslam ve İhsan