Bir gun Delilik yakın dostlarını kahve
icmek uzere evine davet etmiş. Herkes gelmiş.
Kahveler icildikten sonra Delilik dostlarına
saklambac oynamayı onermiş.
- Saklambac mı? O da nedir? diye sormuş Merak.
- Saklambac bir oyundur. Sizler saklanırken
ben yuze kadar sayacağım. Saymayı bitirdiğimde
ilk bulacağım kişi benden sonraki ebe olacaktır.
Korku ve Tembellik dışındakiler Delilik'in
onerisini derhal kabul etmişler.
- 1..., 2..., 3... diye yuksek sesle saymaya
başlamış Delilik.Acelecilik, ilk bulduğu yere
kendini atıvermiş. Utangaclık, her zamanki
alışkanlığıyla bir ağacın golgesine ilişmiş.
Neşe, bahcenin orta yerine doğru yonelmiş.
Huzun, saklanacak yer bulamadığından ağlamaya
koyulmuş. Kıskanclık, Başarı'nın peşinden giderek
yanı başındaki bir kayanın ardına sığınmış.
Delilik saymayı surdurmuş...
Umutsuzluk, Delilik'in doksan dokuza geldiğini
duyduğunda iyiden iyiye umutsuzluğa kapılmış.
- YUZ ! diye haykırmış Delilik, Saklanmayan ebedir,
aramaya başlıyorum.....İlk sobelenen Merak olmuş.
Birinci kurbanın kim olacağını o kadar merak
ediyormuş ki, saklanmayı ihmal etmiş. Bahce
duvarına baktığında, Delilik Kararsızlık'ı
fark etmiş; uzerine tunemiş olduğu duvarın hangi
tarafına saklanacağını duşunmekle meşgulmuş.
...Ve hemen ardından Neşe'yi, Huzun'u, Utangaclık'ı
sobelemiş. Herkes yeniden bir araya geldiğinde
Merak sormuş:
-Aşk nerede? Hic Aşk'ı goren oldu mu?
Delilik, Aşk'ı aramaya koyulmuş. Dağlara cıkmış,
nehirlerin yataklarına bakmış ama Aşk'ı hicbir
yerde bulamamış. Caresiz arayışını surduren Delilik,
bir gul ağacı ile karşılaşmış. Eline gecirdiği bir
calıyla ağacın dallarını, yapraklarını yoklamış.
Aniden tiz bir cığlıkla irkilmiş. Acıyla bağıran
Aşk, diken batan gozunu tutuyormuş. Delilik ne
yapacağını bilememiş. Ozur dilemiş, yalvarmış
yakarmış Aşk'a kendisini affetmesi icin. O kadar
uzulmuş ki bir daha hayat boyu yanından
ayrılmayacağını bile vaat etmiş. Acısı biraz
dinen Aşk sonunda ozurleri kabul etmiş.
O gunden beri Aşk'ın gozu kordur ve Delilik
hep yanı başındadır.