İngiltere'de yargıcların maaşı yokmuş. Onun yerine ihtiyacları oldukca kullandıkları kredisi sınırsız cek defterleri varmış. İngiliz devleti hakimlerine o kadar guveniyormuş yani. Birgun hakimin biri bir bankaya gidip 1.000.000 poundluk bir cek bozdurmak istediğini soylemiş. Tabii ortalık birbirine girmiş. Banka yoneticileri en ust makamdan onay almadan bu kadar parayı veremeyecekleri soyleyip hemmen İcişleri Bakanlığı, Adalet Bakanlığı, Başbakanlığa filan telefon etmişler. Ancak aradıkları her yerden gelen cevap aynıymış: ODEYİN!

Gel gelelim bankada o kadar nakit yokmuş. Hakimden ertesi gun gelmesi rica edilmiş. Ertesi gun para bir bavul icinde hazırmış. Aradan birkac gun gecmiş. Hakim cıkagelmiş. Parayı bankaya geri vermek istiyormuş. Banka yonetimişaşırıp kalmış. Hemmen Adalet Bakanlığı'nı aramışlar. Derhal bakanlık mufettişleri devreye girmiş ve hakime hareketinin sebebini sormuşlar. Hakim "Kralice nin hukumeti bize gercekten bu kadar guveniyor mu? Onu sınadım" cevabını vermiş.

Raporlar bakanlığa iletilmiş ve aynı gun hakim azledilmiş. Adalet bakanlığı hakime gonderdiği yazıda gerekceyi şoyle acıklamış: "Kralice hukumetinin saygın bir hakimi, devletine guvenmiyor ve onu sınıyorsa, devlet ona asla guvenmez."