Ertelenmis bir sevgi borclusun bana hayat, simsicak kavusmalar borclusun..


Hicbirzaman karsi cikmadim sana. Yurekleri sararmis insanlarin icinde


yasadigim acilar var, ve onlar kadar varoldum. Yasayamadigim acilarida


yasatacaksin biliyorum zamani geldiginde, ama yinede yalnizligimla yasiyorum


seni..



Iste senin farkinda olmadan yarattigin eserim ben. Karsindayim. Desemki terk


edip gidiyorum sendeki yasanmisliklari, umursarmisin acaba...??



Zaten hep itilmis duygularin golgesinde yasaniyor ask acisi. Insan once


beyninde seviyor, once beyninde haykiriyor sevgi sozcuklerini, sonra ,


sonrasi yok. Hep icinde tutuyor bir omur boyu...



Anlasana ertelenmis bir sevgi borclusun bana hayat. Denizi mavi olarak


gormistim ilk kez, bulutlari ise beyaz olarak hatirliyorum hala. Optugum ilk


kisi kayitlardan silindi, utanarak dokundugum ilk el ise hala kayip.


Sorgulayamadigim sadece cocuklugum kaldi, birde masumca seven yuregim ve


gecenin karanligi kaldi ellerimin arasinda. Diger tum degerler ise kayip


gitti ellerimin arasindan.. Simdi ise hicbirseyim yok...



Bana inat tum yasattiklarin hep sahitsiz, hep soguk, hep buruk gulusmelerde


kaldi. Tum gecmisime inat, tum bu satirlara inat, sakin unuttum sanma..​

єятєℓєηмιş вιя ѕєνgι вσяcℓυѕυη вαηα нαуαт...!!! ​
ѕα∂є¢є вιя уυ∂υм ѕєνgι....!!!​