İş yerinde namaz kılmak icin kendisine izin verilmeyen işci veya memur ne yapmalıdır?İslam dininde namaz, kelime-i şehadetten sonra gelen en onemli ibadettir. Zira Kur ’an-ı Kerim ’de: “Oyle erkekler vardır ki, onları ne bir ticaret, ne bir alış-veriş, Allah ’ı anmaktan, namazı dosdoğru kılmaktan ve zekat vermekten alıkoyar. Onlar, dehşetinden kalplerin ve gozlerin ters doneceği gunden korkarlar” (Nur, 24/37) buyrulmuştur. Hz. Peygamber (s.a.s.), uzerine İslam ’ın bina edildiği esasları saydığı meşhur hadisinde kelime-i şehadetten sonra namazı zikretmiştir (Buhari, İman, 2; Muslim, İman, 7).
Namaza gereken onemi vermeyen ve terk edenler hakkında Kuran ’da bircok uyarı yer almaktadır (Nisa 4/142; Tevbe 9/54; Maide 5/54-55; Meryem 19/59; Muddessir 74/43; Mumin 40/60). Hz. Peygamber (s.a.s.) de namazı kasten terk edenler hakkında ağır ifadelerde bulunmuştur (Muslim, İman, 37, H. No: 256; Ebu Davud, Sunnet, 15; Tirmizi, İman, 9; Nesai, Salat, 8).
Bu acıdan gunluk işler, sanat ve meslekler, aile fertlerinin gecimini sağlamak icin yapılan calışma ve yolculuklar namazın geriye bırakılması icin ozur sayılmaz. Zira Cuma ve beş vakit farz namazı kılmak bunlarla mukellef olan her Musluman icin farzı ayın olup, terki caiz değildir.
Ote yandan işverenin ya da işyerinde sorumluluk alan kimsenin, namaz kılmak isteyen memurlarına ve işcilerine, Cuma ve gunluk dini gorevleri olan namazlarını, hic değilse farzlarını kılabilme imkanını sağlaması gerekir. Bununla birlikte işcinin ve memurun da namazı bahane ederek mesaisini su-i istimal etmemesi ve calıştığı yerde namaz kılması icin iş disiplini ve duzeni acısından işverenden veya amirlerden uygun bir yer istemesi ve zaman ayarlaması yapması uygun olur.
Din ve vicdan ozgurluğunun kapsamında ibadet hakkı da yer almaktadır. İnanc ozgurluğunun devamı olarak, bir dine inanan kimse, o dinin gereklerini yerine getirebilme hakkına da sahiptir. Calışanlara farz namazlar icin izin verilmemesi kesinlikle yanlıştır. Bu durumda calışanlar kendilerine alternatif bir iş imkanı aramalıdır. Zira Allah ’a isyan noktasında anne-baba olsa bile kullara itaat olmaz (Tevbe 9/23; Ankebut 29/8; Lokman 31/15).
Kaynak: Diyanet İşleri Fetva Kurulu
İslam ve İhsan