.


Genclik hoyratca harcanacak bir zaman dilimi midir?


Anne ve baba, cocukları buyudukce problemlerinin de buyuyebileceğini unutmamalıdır. Cocukların “en gerilimli ve tehlikeli” devresi, “buluğ cağı” da denilen ergenlik donemidir. Bu devrede “delikanlı” artık cocukluktan cıktığını hisseder. Aklı, hisleri ve cinsi duyguları, “vasat” mertebede tutulmadığı takdirde, ifrata ve tefrite saparak “genclik cılgınlığıyla” butun hayatını mahvedebilecek davranışlar sergileyebilir. Genclerin bu hassas devreyi “hasarsız” atlatabilmeleri onemlidir.
Anne, kızıyla; baba da oğluyla gerektiğinde bir arkadaş gibi konuşmalıdır. Cocuklarına o devreyle ilgili cinsî bilgileri, zihinlerini bulandırmadan anlatmalı ve televizyondaki mustehcen goruntulerin, yazılı basındaki mustehcenliğin zararlarına dikkat cekilmelidir.

Genclik, hem bu dunya hayatında mesut yaşamak, hem Âhirette ebedî saadete nail olabilmek icin Cenabı Hakk’ın vermiş olduğu bir nimettir.

İnsan, genclik devresini ve Allahu TeÂlÂ’nın verdiği enerjiyi, temel inancları ve temel eserlerdeki bilgileri oğrenmekte, bir iş sahibi olmakta, bir meslekte veya bir sanatta ihtisas sahibi olmakta kullanmalıdır.

Genclere; o devrenin, vaktin “hovardaca harcandığı” bir devre değil, tam aksine omur binasının “temeli” olduğu hatırlatılmalıdır.




ANNE-BABALAR BUNLARA DİKKAT ETMELİ


* Cocuğun yanında evlilik mevzuları konuşulmamalıdır. Bu, cocuğun beyninde iz bırakır. Diğer bir zararı da, erkek cocuğun kafasında vaktinden once bazı duşunceler yerleşir. O duşunceler anne ve babaya hurmetsizliğe sebebiyet verebilir, cocuğu ahlÂksızlığa itebilir. Maalesef bircok yerde bu hususa dikkat edilmemekte, daha 5-6 yaşındaki cocuğa şakavÂri, “Seni evlendirelim mi?”, “Sana falancayı alalım mı?” gibisinden sozler soylenmektedir. Oysa sozde “eğlenmek maksadıyla” soylenen o sozler cocuğun zihninde, ruhunda fırtınalar estirmektedir.

* Cocukların yatakları ayrılmalıdır. Mumkunse erkek cocuklarla kız cocukların odaları da ayrılmalıdır.

* Cocuğun yanında abartılı şaka yapmak doğru değildir. Hele cocuğun yanında ve cocuğa karşı kesinlikle yalan soylenilmemeli, cirkin ve kaba konuşulmamalıdır.

* Cocuklara şiddet uygulamak doğru değildir. Hele cocukların yuzune kesinlikle vurulmamalıdır. Anne ve baba, cocuklarının birbirleriyle kaynaşmasını ve sevmelerini sağlamalı, bu yonde cocuklarına nasihatlerde bulunmalıdır. Ağabey ve abla, kardeşlerinin uzerine titrer, onlarla cok yakından ilgilenirken, kardeşler de ağabeylerine ve ablalarına hurmet etmeli, onlarla saygılı bicimde konuşmalıdır.

* Anne ve baba, cocuklarına fark ettirmeden onların davranışlarını, kimlerle arkadaşlık yaptıklarını yakından kontrol etmelidir. Atalarımız, “Bana arkadaşını soyle, sana kim olduğunu soyleyeyim.” demiştir. Arkadaş secimi cok muhimdir. Sevgili Peygamberimiz (sas), “Kişi, dostunun dini uzerindedir. Siz kiminle arkadaşlık yaptığınıza bakınız.” buyurmuşlardır. Terbiyeli, gorgulu, calışkan, durust, buyuklerine saygılı, dinini yaşayan arkadaşlar, insanın dunyada ve Âhirette mesut olmasına vesile olurlar. Kotu arkadaşlar da insanın dunyasını ve Âhiret hayatını mahvederler.

MELİHA DERVİŞOĞLU



.