Sevgi Neydi?

- Sevgilerin ustunden baharlar ve kışlar gecenlere!-

Hatırlayanlarınız var mı, sevgi neydi? İlk sevgi sozcuğunu, ilk kıpırdanışını yureğinin hatırlayanlarınız var mı? İlk huznumuzun adını sevgi koyabiliyor muyuz şimdi geriye donup baktığımızda? Derûni coğrafyamızı kaplayan zifiri bulutların ve uzerimize ortulen maddeci felsefenin ağırlığına ne zaman başkaldırmıştı sevgilerimiz, hatırlayanınız var mı? Ne zaman sevgilerimiz paralarımızdan once tartılırdı; ya ne zaman pazar eyledik sevgilerimizi, biliyor musunuz? En son ne zaman bir sevgiyi soyleşmiştik bir sevgiliyle?!...

Her gun bir parcamızı daha tuketen teknoloji cağında sevgiye en son ne zaman merhaba demiştik, hatırlayanınız var mı? Hatırlıyor musunuz, sevgi neydi? Uzum henuz yaratılmamışken insanları sarhoş eden o muydu acep? O muydu canından ve cihandan geciren sahip kıranları? Bin yıllar ve binlerce yıllar boyunca pervaneyi ateşe duşuren, bulbulu şeydalandıran o muydu? Neydi sevgi?!..

Hatırlayan var mı, sevgi neydi? Leylaların, Şirinlerin, Aslıların nazı mıydı o; yoksa Mecnunların, Ferhatların, Keremlerin niyazı mı? Hangisinde belirmişti ilk kıvılcımı sevginin? Neydi sevgi?!..

Acıkken gozbebeğimize yerleşen de, goz yumduğumuzda gonlumuze sızan da sevgi değil miydi bir vakitler? Bir dudağın kıpırdanışından yanağımıza akseden pembelikler, utanmalar, sevgi değil miydi yoksa? En son ne zaman kızarmıştı yanağınız, hatırlayanınız var mı? Uykumuzu en son ne zaman terk etmiştik sevgiyi duşunmek adına? En son sevgi şiirini hangi gecede okumuştuk? Sahi neydi sevgi? Bir cuhayı ipek gorebilmek miydi; toprağı amber niyetine koklamak mı? Sûreti sîrete, arazı cevhere, bedeni ruha kole eylemek miydi sevgi? Sevgi bir iyilik miydi, şefkatli bir cumlecik mi? Neydi sevgi, dış mıydı, yoksa ic mi; zahir miydi, yahut bÂtın mı; kalıp mıydı, ya ki can mı? Var olmak mı, varlıktan gecmek mi? Dunyaya gulmeye mi gelmiştik; ağlamaya mı; oluyor muyuz, yoksa doğuyor mu? Sevgi neydi?!..

Unuttuk, acep neydi sevgi? Bir yetimin başını okşarken dimağımıza yerleşen tat mıydı o? Bir bebeğin sut kokulu tenindeki su ciceği miydi? Sabah evden cıkarken ozlemeye başladığımız bir ses miydi? Hatırlayanınız var mı, sevgi neydi? Sevgi bir sigara dumanında, bir tren duduğunde, bir dalganın en son hışırtısında ve bir turnanın kanadında mı kalmıştı? Sevgi Medine'de, Semerkand'da, sevgi Bağdat'ta, Endulus'te, ta caddelerde, sokaklarda, evlerde, kapıların tokmaklarında cınlar durur muydu eskiden? Ya neden şimdi Ayasofya'da pitoresk, Divanyolu'nda kaldırım taşı, Ankara'da ittifak, Yeşil Kubbe'de MevlanÂ, Erciyes'te kar, Fırat'ta bir icim su olup girmiyor dunyamıza?!

Neden nefesimiz daralıyor hummalı inatlarımız, kallavi benliklerimiz yuzunden? Neden gonul yuvalarımıza kuzgunlar pikeleniyor da nesillerimiz sersefil ve derbeder?!..

Sevginin koynunda buyuttuğumuz nazeninlere nazı enîn ile mi unutturdular, semenderlerimiz ateşe nicin yanmaktalar? Soralım ta icimize; neydi sevgi? Sevgi neydi sahi?

Bir mektubun ilk satırı mıydı; bir telefondaki ilk ses mi? İnsanı mutlu eden o ilk satır mıydı defalarca okunan; yoksa ilk satur arayışları mı tekrar be tekrarlanan? Telefondaki bir ses insanın bir omrunu doldursa mı sevgiydi gercekten; yoksa yeni sesler duymaya hic yetmeyecek omurlerin arayışları mı? Sevgi bir acıydı herhalde, bir kederdi; kÂh huzunle, kÂh mutlulukla hatırlanan. Belki de sabırdı sevgi, affetmekti, gelecek gunler adına. Sevgi sınanmaktı adl-i İlahi'de ve sınavı gecmekti ercesine. Sevgi bir tevbeydi, nasûh kisvesinde; bir dirilişti nefsi oldurerek. Sevgi bir iyi ad bırakmaktı fena yurdunda. Omur gecer de ad kalır...

Sevgi: İki hece.

Sevgi, sevmek kelimesinden turetilen butun oteki kelimelerin en guzeli.

Derin uykulara dalmadan once ilk soru: Sevgilerinizi en son ne zaman hatırlamıştınız ve sevgiyi hak edenleri en son ne zaman?!..

Bir soru daha: Sevgileriniz yalan mıydı yoksa?

Ve son soru: Corak vadilere yonelmişse sevgilerimiz, cevremizi kandırmıyorsa sulara, icimizde akan Nil olsa ne?!.. İkinin ikincisi Sıddîk aşkına...