Bir gece kadinin biri bekliyordu havaalaninda,
Daha epeyce zaman vardi, ucagin kalkmasina.
Havaalanindaki dukkandan bir kitap ve bir paket
kurabiye alip, buldu kendisine oturacak bir yer.
Kendisini kitabina oyle kaptirmisti ki, yine de
Yaninda oturan adamin olabildigince curetkar bir sekilde
Aralarinda duran paketten birer birer kurabiye
Aldigini gordu, ne kadar gormezden gelse de.

Bir taraftan kitabini okuyup, bir taraftan kurabiyesini yerken,
Gozu saatteydi, "kurabiye hirsizi"yavas yavas
Tuketirken kurabiyelerini.
Kulagi saatin tik tak larindaydi ama yine de
engelleyemiyordu tik tak lar sinirlenmesini.
Dusunuyordu kendi kendine, "Kibar bir insan olmasaydim,
Morartirdim su adamin gozlerini!"
Her kurabiyeye uzandiginda, adam da uzatiyordu elini.
Sonunda pakette tek bir kurabiye kalinca
"Bakalim simdi ne yapacak?" dedi kendi kendine.
Adam, yuzunde asabi bir gulumsemeyle
Uzandi son kurabiyeye ve boldu kurabiyeyi ikiye.
Yarisini kurabiyenin atarken agzina, verdi diger yariyi kadina.

Kadin kapar gibi aldi kurabiyeyi adamin elinden ve
"Aman Tanrim, ne curetkar ve ne kaba bir adam,
Ustelik bir tesekkur bile etmiyor!"
Animsamiyordu bu kadar sinirlendigini hayatinda,
Ucaginin kalkacagi anons edilince bir ic cekti rahatlamayla.
Topladi esyalarini ve yurudu cikis kapisina,
Donup bakmadi bile "kurabiye hirsizi" na.
Ucaga bindi ve oturdu rahat koltuguna,
Sonra uzandi, bitmek uzere olan kitabina.

Cantasina elini uzatinca, gozleri acildi saskinlikla.
Duruyordu gozlerinin onunde bir paket kurabiye!
Caresizlik icinde inledi, "Bunlar benim kurabiyelerimse eger;
Otekiler de onundu ve paylasti benimle her bir kurabiyesini!"
Ozur dilemek icin cok gec kaldigini anladi uzuntuyle,
Kaba ve curetkar olan,"kurabiye hirsizi"kendisiydi iste.

alinti