İnsanlar Vardir; Ustu NİlUferlerle Kapli,
Bulanik Bİr GOl Gİbİ...
Ne Kadar UĞraŞsaniz GOrUnmez Dİbİ.
Uzaktan GOrUnUŞU Cekİcİ, Aldatici,
İCİne DaldiĞinizda Ne Kadar Yaniltici....
Ne Zaman Ne GeleceĞİnİ Bİlemezsİnİz;
Sokulmaktan Korkarsiniz, GUvenemezsİnİz!

İnsanlar Vardir; Derİn Bİr Okyanus...
İlk Anda UrkUtUr, Korkutur Sizi.
Derİnlİklerİnde Saklidir Gİzİ,
DaldikCa Anlarsiniz, DaldikCa Tanirsiniz;
Yaninda Kendİnİzİ İCİ BoŞ Sanirsiniz.

İnsanlar Vardir, CoŞkun Bİr Akarsu...
YaklaŞmaya Gelmez, Alir SUrUkler.
Tutunacak Yer GOstermez Beyaz KOpUkler!
Ne Zaman Nerede BirakacaĞi Bellİ Olmaz;
Bu Tip İnsanla Bİr OmUr Dolmaz.

İnsanlar Vardir; Sakin Akan Bİr Dere...
İnsani Rahatlatir, Huzur Verİr GOnUllere.
Yaninda Olmak Basli Basina Bİr Mutluluk.
Sesİnde, GOrUntUsUnde Tatli Bİr Durgunluk.

İnsanlar Vardir; CeŞİt, Tİp Tİp.
Her Bİrİ BaŞka Bİr Karaktere Sahİp.
GOrmelİ, İncelemelİ, DoĞruyu Bulmali.
Her Şeyden Onemlİsİ İnsan, İnsan Olmali...

İnsanlar Vardir; Berrak, Piril Piril Bİr Denİz.
BoŞa Gİtmez Ne Kadar GUvensenİz.
Dİbİnİ GOrUrsUnUz Her Şey Meydanda.
Korkmadan Dalarsiniz, Sİzİ Sarar Bİr Anda.
İCİ DiŞi Bİrdİr Cekİnme Ondan.
Her SOzU İCtendİr, Her DavraniŞi Candan