Exploit saldırıları, bilgisayar sistemlerinin veya yazılım uygulamalarının guvenlik zayıflıklarını istismar etmek amacıyla gercekleştirilen saldırı turleridir. Bu saldırılar, sistemleri hedef alan kotu niyetli faaliyetler olarak tanımlanabilir ve siber guvenliğe yonelik onemli bir tehdit oluştururlar. İşte en yaygın exploit saldırılarının bazıları:
Puffer Taşma Saldırıları: Puffer taşma saldırıları, bir programın belleğini aşarak hedef sistemdeki guvenlik acıklarını istismar etmeyi amaclar. Saldırgan, puffer taşma hatası olan bir uygulamaya ozel olarak tasarlanmış veriler gondererek, uygulamanın belleğini bozar ve istenmeyen kodların yurutulmesine neden olabilir. SQL Enjeksiyonu: SQL enjeksiyonu, web uygulamalarında yaygın olarak gorulen bir saldırı turudur. Saldırgan, kullanıcı tarafından sağlanan girişlere zararlı SQL ifadeleri enjekte ederek veritabanına erişmeyi veya manipule etmeyi amaclar. Bu saldırılar, uygulamanın veritabanına yetkisiz erişim sağlamasına ve hassas verilerin calınmasına neden olabilir. XSS (Cross-Site Scripting): XSS, web uygulamalarındaki guvenlik acıklarını hedefleyen bir saldırı turudur. Saldırgan, web sayfasına zararlı bir betik enjekte ederek, kullanıcıların tarayıcılarında istenmeyen kodların calışmasına neden olabilir. Bu kodlar, kullanıcıların oturum bilgilerini calabilir veya zararlı eylemleri gercekleştirebilir. CSRF (Cross-Site Request Forgery): CSRF, guvenlik acıkları olan web uygulamalarına karşı gercekleştirilen bir saldırı turudur. Saldırgan, hedef kullanıcının tarayıcısında yetkilendirilmiş bir oturum acıkken, kullanıcı adına istenmeyen istekler gondererek zararlı eylemler gercekleştirebilir. Orneğin, kullanıcının hesabından para transferi yapabilir veya parolayı değiştirebilir. DDoS (Distributed Denial of Service): DDoS saldırıları, bir hedef sistem veya ağa aşırı miktarda trafik gondererek kaynakları tuketmeyi amaclar. Bu, hedefin normal işlevselliğini etkileyebilir ve hizmet kesintisine neden olabilir. DDoS saldırıları genellikle botnet adı verilen buyuk bir bilgisayar ağı kullanılarak gercekleştirilir. Saldırıları: Zero-Day saldırıları, henuz keşfedilmemiş veya yama yayınlanmamış guvenlik acıklarını hedefleyen saldırılardır. Saldırganlar, bu acıkları bulduklarında, zayıf noktaları hedef almak icin hızla zararlı yazılımlar veya saldırı vektorleri geliştirirler. Bu tur saldırılar, savunmasız sistemler uzerinde etkili olabilir ve guvenlik acığı hakkında bilgisi olmayan kuruluşları etkileyebilir.
Man-in-the-Middle (MITM): MITM saldırıları, iki taraf arasındaki iletişimi ele gecirerek verilerin gizliliğini ve butunluğunu tehlikeye atar. Saldırgan, kullanıcılar arasında konum alarak, bilgileri dinleyebilir, değiştirebilir veya sahte yanıtlar gonderebilir. Bu tur saldırılar genellikle ağ trafiğini izlemek ve manipule etmek icin kotu niyetli bir arac kullanır. Buffer Overflow Saldırıları: Buffer overflow saldırıları, bir programın bellek tamponunun sınırlarını aşarak zararlı kodun yurutulmesine izin veren bir guvenlik acığından yararlanır. Saldırganlar, kullanıcı tarafından sağlanan girişleri kontrol etmeden veya doğrulamadan işlerler ve boylece bellekte aşırı yuk oluşur. Bu, kontrolun saldırgana gecmesine ve sistem uzerinde istenmeyen eylemlerin gercekleştirilmesine yol acabilir. DLL Injection: DLL injection, bir programın calışması sırasında zararlı bir DLL (Dynamic Link Library) dosyasının yuklenmesini sağlayan bir saldırı turudur. Saldırgan, hedef sistemin belleğindeki bir uygulama surecine istismar edilebilir kodu enjekte ederek kontrolu ele gecirebilir. Bu, saldırganın yetkisiz erişim sağlamasına, hedef sistemde kod yurutmesine veya sistem kaynaklarını istismar etmesine olanak tanır. Şifre Kırma Saldırıları: Şifre kırma saldırıları, doğru şifreyi tahmin etmek veya şifreleme algoritmasını zorlamak icin otomatik yontemler kullanarak hesapları ele gecirmeyi amaclar. Saldırganlar, brute force veya dictionary attack gibi yontemleri kullanarak şifreleri keşfetmeye calışırlar. Bu saldırılar, zayıf veya tahmin edilebilir şifreler kullanan kullanıcıları hedef alır.