Bazılarımız artık yavaş yavaş televizyonun zararlı etkileri konusunda bilinclenmeye başlasak da, tum dunyada 26-30 Nisan tarihleri arasında, Televizyon Kapatma Haftası adı altında insanlara bu zararlar anlatılmaya calışılsa da, TV alışkanlığı yakamızı kolay kolay bırakmıyor. Araştırmalara gore, ulkemizde her 100 aileden 98inin oturma odasında bir televizyon var.
Yetişkinler, gunlerinin en az 2-3 saatini televizyon karşısında geciriyor. Bu oran gencler ve cocuklarda daha da artıyor. Bir cocuğun gunde ortalama 3 saat televizyon izlediğini duşunursek, bu yılda 1.100 saat eder. Bu zaman dilimi, insan omrune gore hesaplanacak olursa, 70 yaşına ulaşmış bir kimse, omrunun 7-10 yılını televizyon başında geciriyor demektir.
Televizyon, 1970lerden itibaren tanıştığımız, 1990lardan sonra da gerek kanal sayısının, gerekse program ceşitlerinin artmasıyla, hayatın temel parcalarından biri haline gelmiş bir elektronik arac. Televizyonu, girdiği tum toplumlar cok sevdi. Sadece cocuklar değil, her yaştan insan kendisine televizyonda seyredecek bir şeyler buldu. Zamanla bu secimler vazgecilmez bir konum kazandı.
Oyle ki anneler evlerinde kendi işleriyle meşgulken, cocukların problem cıkarmadan oyalanmaları icin, televizyonu bir arac olarak kullanıyor. Ustelik coğu anne baba, televizyonun cocukları icin cok zararlı olduğunu bilse bile, cocuklarını bu alışkanlıktan uzak tutmayı başaramayıp sadece cocuğun seyrettiği programları kısıtlamaya gitmekle yetiniyor.
Oysa cocuğunuzun televizyon seyrettiği zamanlarda neler kacırdığını ve ne gibi zararlara maruz kaldığını bilseniz, acaba bu kadar rahat davranabilir miydiniz?
Televizyonun zararlı etkilerinden en cok nasibini alanlar 0-3 yaş arası cocuklardır.
Cunku bu yaş aralığı, cocukların psikososyal ve psikomotor becerilerinin temellerinin atıldığı donemdir. Bu yaşlarda gelişimde meydana gelebilecek bir aksama, gelişimin ileriki evrelerinde telafisi zor zararlar verir. Bu donemde cocuğun ebeveynlerinden sevgi ve ilgi gormeye her şeyden daha cok ihtiyacı vardır.
Boylece olumlu bir psikolojik temel geliştirmesine zemin hazırlanabilir. Cocuk televizyon gibi cansız bir uyaran karşısında sevgiden, ilgiden ve iletişim kurma imkanından yoksun bırakıldığında bu gelişme eksik ve yetersiz kalır. Ayrıca televizyon karşısında cok fazla vakit geciren (bir saatten fazla) cocuklarda bazı psikiyatrik tabloların gelişme riski daha fazladır.
Cevreye karşı ilgisizlik, cevreyle duygusal ve sosyal iletişime gecememe, kendi etrafında donme, sallanma, cansız nesnelerle aşırı ilgilenme, konuşma ve karar vermede zorlanma gibi bir tablo ortaya cıkabilir.
Devamı ve kaynak:http://www.projevip.com/televizyon-faydali-mi-dediler-yoksa