Turkiye'de cok bilinmeyen , gercek hayatta cok da uygulaması olmayan bir sanattır olum fotoğrafcılığı . Daha cok Avrupa'da uygulaması bulunan bu sanatın nasıl başladığına bir goz atalım.
Victoria'nın hayatı olumle doluydu. Difteri, tifus ve kolera gibi salgınlar ulkeyi perişan etmişti. 1861'den itibaren uzgun Kralice yas tutmaya başladı.
Memento mori'nin bibloları, kelimenin tam anlamıyla "olmek zorunda olduğunu hatırla" anlamına gelen, cok ceşitli bicimlerde calışmalardı.Viktorya doneminden cok once de bu sanat vardı aslında.
Fotoğraf cekerken verilen pozlar, hareketlerin yetersizliğinden dolayı olulerin hafif bulanık yaşamdan daha keskin gorunduğu anlamına geliyordu.
Image caption Fotoğraf studyoları Mori hatırasına bir resim ceker. daha sonra bu resmi arkadaşlarına ve akrabalarına vermesi icin kağıda basar.
ANN LONGMORE-ETHERİDGE KOLEKSİYONU
Bazı durumlarda, gozler resimden sonra fotoğrafta boyanır. Bu durum da olen kişinin daha canlı gorunmesini sağlardı (solda)
Olulerden kesilen kıllar dolaplara ve halkalara yerleştirilmiş ve takılmış, balmumu icinde olum maskeleri oluşturulmuş, resimlerde ve heykellerde olum imgeleri ve sembolleri ortaya cıkmıştır.
Ancak 1800'lerin ortalarında fotoğrafcılık giderek daha populer hale geldi ve oldukca kazanclıydı. Memento mori fotoğraf cekimine yeni trend kazandırmıştı.
Fotoğrafcılığın ilk başarılı şekli olan daguerreotype , cilalı gumuş uzerine kucuk, cok ayrıntılı bir resim yapar. Pahalı ve lukstu, ancak daha once birinin goruntusunu kalıcı olarak korumanın tek yolu olan, boyanmış bir portre yapmak kadar pahalı değildi.
Fotoğrafcıların sayısı arttıkca, daguerreotype'lerin maliyeti duştu. 1850'lerde gumuş yerine ince metal, cam veya kağıt kullanılması gibi daha az maliyetli prosedurler uygulanmıştır.
Bazı durumlarda, ikiz bebeklerden birisi olurse, olen ikiz ciceklerle susulenip diğer kardeiyle fotoğrafı cekilirdi.
ANN LONGMORE-ETHERİDGE KOLEKSİYONU
İki kız olu anneleriyle poz verirken. Bir baba yas tutarken. Victoria kucuk olu kızla poz verirken.
Butun bir ev halkı bir kedi de dahil olmak uzere, yerde uyuyormuş gibi duran olu bir cocuğun etrafında toplandı.
Olum portresi giderek daha populer hale geldi. Viktorya donemi kreşleri kızamık, difteri, kızıl, kızamıkcık vb. hastalıklardan cok olenler oluyordu.
Genellikle bu donemlerde, ailelerin fotoğrafını cektirdiği nadir di ve ilk kez boyle oluyordu. Sevimli bir cocuğun daimi hatırası icin son şanstı.
Ancak sağlık hizmetleri cocukların yaşam beklentilerini arttırırken olum fotoğrafcılığına olan talep azaldı.
Anlık goruntulerin ortaya cıkışı, coğu ailenin fotoğrafını cekeceği gibi, sanat icin de olum fotoğrafcılığını populerleştirdi.
Şimdi, erkeklerin, kadınların ve cocukların cok kısa bir sure once sevilen birinin hatırasını korumak icin kederlerini iceren, resimler o anı yaşatmaya devam ediyor.