Harcırah Kanununun 42. maddesine gore gecici gorevlendirmelerin ilk 90 gunu icin tam, ikinci doksan gun icin ise 2/3 oranında gundelik verilmektedir. 18.9.2006 tarihinde eğitim kursuna katılan davacıya Harcırah Kanununun bu maddesine gore yapılacak odemede ,takvim yılının mı esas alınıp alınacağı tartışma konusu olmuş, ve konu Danıştay Başkanlığına gelmiştir. İşte dairenin kararı... T.C.
DANIŞTAY
Beşinci Daire
Esas No : 2008/5714 Karar No : 2010/2164
Ozeti : Harcırah Kanunu'nun 42. maddesinde yer alan "bir yıllık sure"nin, "takvim yılı" olarak değil, "gecici gorevin başlangıc tarihinden başlayan bir yıllık sure" oiarak kabul edilmesi gerektiği hakkında.
Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı) ; Maliye Bakanlığı
Karşı Taraf : ...
İsteğin Ozeti : Samsun 1. İdare Mahkemesi'nin 29.5.2008 gunlu, E:2007/1654, K:2008/975 sayılı kararının dilekcede yazılı nedenlerle temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.
Cevabın Ozeti : Cevap verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi: Serap Erkan
Duşuncesi : İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği duşunulmuştur.
Danıştay Savcısı: İsa Yeğenoğlu
Duşuncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi icin, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulu Kanunu'nun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekcesinde one surulen hususlar, soz konusu maddede yazılı nedenlerden hicbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı duşunulmektedir,
TURK MİLLETİ ADINA
Hukum veren Danıştay Beşinci Dairesi'nce işin gereği duşunuldu:
Sinop Defterdarlığı Boyabat Mal Mudurluğu'nde gorev yapmakta iken Ankara Mesleki Eğitim Kurs Mudurluğu'nde mesleki eğitim kursuna katılan davacı, gecici gorev gundeliğinin kurs suresince tam olarak odenmesi talebiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin 22.5.2007 gunlu, 259 sayılı işlemin iptali ve soz konusu yolluğun yasal faiziyle birlikte odenmesine hukmedilmesi istemiyle dava acmıştır.
Samsun 1. İdare Mahkemesi'nin 29.5.2008 gunlu, E:2007/1654, K:2008/975 sayılı kararıyla; davacının 18.9.2006-17.5.2007 tarihleri arasında gorduğu eğitim kursu nedeniyle kendisine 2007/Şubat ayına kadar (2007 yılında 52 gun olmak uzere) gecici gorev yolluğu odendiği, 6245 sayılı Harcırah Kanunu'nun 42. maddesi uyarınca gecici gorev gundeliğinin azami 180 gun odenecek olması karşısında, 2007 yılında eksik odenen sureler icin davacıya anılan yolluğunun odenmesi gerektiği gerekcesiyle dava konusu işlem iptal edilmiş ve soz konusu yolluğun yasal faiziyle birlikte davacıya odenmesine hukmedilmiştir.
Davalı idare, 6245 sayılı Kanun'un 42. maddesinde yer alan 180 unluk surenin takvim yılı esas alınarak hesaplanmaması gerektiğini ileri surmekte ve idare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
6245 sayılı Harcırah Kanunu'nun "Gecici Gorev Gundeliğinin Verilebileceği Azami Sure" başlıklı 42. maddesinin (a) bendinde, gecici bir gorev ile başka bir yere gonderilenlere, gorev mahalline varış tarihinden itibaren bu Kanuna gore verilecek gundeliklerin, yurt icinde bir yıllık donem zarfında aynı yerde, aynı iş icin ve aynı şahsa 180 gunden fazla olamayacağı, ilk 90 gun icin tam, takibeden 90 gun icin 2/3 oranında odeneceği hukmu getirilmiştir.

Dava dosyasının incelenmesinden; Sinop Defterdarlığı Boyabat Malmudurluğu'nde gorev yapan davacının, 18.9.2006-17.5.2007 tarihleri arasında eğitim amacıyla gorevlendirildiği ve bu gorevlendirmeden kaynaklanan gecici gorev yolluğunun, gecici gorev tarihinden başlamak uzere, 6245 sayılı Harcırah Kanunu'nun 42. maddesinde yer alan esaslar cercevesinde hesaplanarak kendisine odendiği anlaşılmıştır.
Uyuşmazlık, 6245 sayılı Kanun'un 42. maddesinde yer alan 180 gunluk surenin hesabında gecici gorevlendirmenin başlangıc ve bitiş tarihleri arasındaki surenin mi esas alınacağı, yoksa diğer yıllara sarkan gorevlendirmelerde her yıl icin ayrı bir 180 gunluk hesaplama mı yapılacağından doğmaktadır.
Yurt icinde ve dışında aynı şahsın gecici gorev halinin uc aydan fazla devam etmesi halinde uzun sureli yevmiye odenmesini engellemek amacıyla 6245 sayılı Kanun'un 42, maddesinde aynı yerde, aynı iş icin, aynı şahsa 180 gunden fazla yevmiye verilemeyeceği hukmu yer almış olup, maddenin getiriliş amacı goz onunde bulundurulduğunda, maddede yer alan bir yıllık surenin takvim yılı olarak değil, gecici gorevin başlangıc tarihinden başlayan bir yıllık sure olarak dikkate alınması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Bu durumda, davacının 2006 yılında başlayıp 2007 yılında son bulan gecici gorevlendirmesi nedeniyle gecici gorev yolluğunun, gecici gorevin başlangıc ve bitiş tarihleri arasında, 6245 sayılı Kanun'un 42. maddesinde belirtilen sınırlar icinde odenmiş olması karşısında, dava konusu işlemde hukuka aykırılık, dava konusu işlemin iptali yolundaki İdare Mahkemesi kararında hukuki isabet bulunmamaktadır.
Acıklanan nedenlerle, davalı idarenin temyiz isteminin kabuluyle, Samsun 1. İdare Mahkemesi'nce verilen 29.5.2008 gunlu, E:2007/1654, K:2008/975 sayılı kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulu Kanunu'nun 49. maddesinin l/b fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin 3622 sayılı Kanun'la değişik 3. fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen hususlar da gozetilerek yeniden bir karar verilmek uzere dosyanın adı gecen Mahkeme'ye gonderilmesine, 13.4.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.