Ezo, annesini ve babasını kucuk yaşta kaybetmiştir. Cok cocuklu yakın bir akrabasının yanında biraz evlatlık, biraz besleme gibi buyutulur. Oldukca zeki, hırcın, isyankar yaradılışlı bir kızdır. İlkokul ve ortaokulu bitirdikten sonra okumasına izin verilmez. O da tarlada bahcede canını dişine takarak calışmaya başlar. Buyudukce guzelleşen, guzelleştikce de koydeki delikanlıların ilgisini ceken Ezo’ya kimse bir turlu yanaşamaz. Bir kere kız cok hırcındır ve tepesi atınca ne yapacağı belli değildir, kaldı ki, koyun en yakışıklı delikanlısı Omer de Ezo’nun kalbini coktan calmış, cebine koymuş ve askere gitmiştir.
Asker yolu gozleyen Ezo, hasretliğin son gunlerini saymaktadır artık. Omer’in teskeresini alıp koye gelmesine, babalığından kendisini isteyip gelin etmesine sayılı gun kalmıştır. Koyun en varlıklı adamı Bilal Ağa, Ezo’ya talip olup zaman zaman zorluklar cıkarsa da vuslata mani olamaz. Omer ve Ezo şanlı bir duğunle evlenirler. Mutluluğun doruğundadır iki genc. Omer’in baba evinde Demirci Dinar Baba, Hacer Ana ve Omer’in kardeşi Cin Ali ile mutlu mesut bir hayta başlarlar.
Artık onca insan bir tek demirci ocağından nasiplenmeye başlamışlardır. Ancak Omer’in, Ezo’yla kurduğu yeni yaşantısına dair duşleri, idealleri vardır. Sonunda Ezo’yu da ikna eden Omer, asker arkadaşı Recep’in iş teklifini kabul eder ve uzun yol şoforluğune başlar.
Onceleri her şey iyi gider, genc cift gecimlerini rahat rahat sağlamaya başlarlar ancak ilerleyen zaman bircok acı surpriz getirip koyar onlerine. Omer’in kullandığı kamyon bir gun saldırıya uğrar ve Omer’in olum haberi ile yanıp kavrulur butun koy. Canı herkesten cok yanan Ezo bir turlu inanmaz Omer’inin olduğune. Gece gunduz demeden kocasının yolunu gozlemeye devam eder. İnsanlar delirdi deseler de onun icin Ezo, Omer’den asla vazgecmez..
Gun gelir Ezo, yaralı bir kalp ve bir avuc hatırayla yollara vurur kendini. Artık hem toreye, hem hayata hem de ayrılık acısına tek başına kafa tutmak zorundadır. Kalbinde ve hayallerinde yaşattığı Omer’den guc alır Ezo, dimdik durur her zorluğa karşı. ‘Hicbir ruzgara boyun eğmem artık’ diye duşunduğu bir gun alt ust olur butun yaşamı; o gun, oldu sanılan Omer’i, sevdiği, omrunu verdiği adamı kanıyla canıyla tekrar karşısında gorduğu gundur!