Ankara'ya
Oyle yakışırdı ki kar..
Asfaltlar ışıldar,
Buz tutardı resmi yalanlar...
Kimse keman calmaz belki ama
Cok keman calınsın balolarında
Diye yapılmış
Gri
Sisli
Binalar...

Alnının ortasında
Ciddi bir devlet asabiyeti.

Cok kotu gunlermiş gibi en genc zamanlar,
Bu zulum bu sevda bitmezmiş sevmek
Bir halkı sevmekse aşk o zaman sevmekmiş!
(biz bir şeyi delicesine severiz Ama tanrım neyi?)

Kahve onu catlak mozaik
Bel kemiğine tehdit
Kursuler ustunde
Cok sigara icen
Oğrenciler

Bir daha asla yaşayamayacağı
Aşkları teğet gecerken
Hep onu sevmeyenleri severek
Hep onu sevenin gozlerinden
Kalabalıklara kacarak
Karışarak toplumcu gercekci yalnızlıklara,
Yuksek rakımlarda catlamış dudaklarını
Bir izmirli guzele dayatmak varken
(Hep kardeş olacak değiliz ya, Yaşasın halkların sevgililîğî!)

Soyut bir sevdaya
Beşik kertilmiş olan
Dağda coban,
Şehirde şark cıbanı sayılan,
Fırat'ın buyuk elleri
Ararat'ın kız yelleri
Cilo'nun derin nefesleri
Hulasa kente hukuk mukuk okun
Mumkunse o arada da memleketi kurtarmaya gelmiş

Anadolu cocukları,
Ankara' ya
Oyle yakışırdı ki kar
Asfaltlar ışıldar,
Buz tutardı resmi yalanlar

Belki balkona Kar seyretmeye cıkar diye
Sevdiğimiz kızlar
Cok dibimiz donmuştur
Ve coğu zaman
Bu kar mevzuu
Kızlara yeterince ilginc gelmemiştir

Hicbir şey
Kapalı bir dukkan kadar
Huzunlu gelmez insana
Ankara'da,
Yoksa bugun bir hayat
Yaşanmayacak mı duygusu coker butun bozkıra.

Kimse keman calmaz belki
Belki bu fiim hicbir zaman
O kadar fiyakalı olmayacak ama
Hicbir lahmacunda
O okul yolundaki ucuncu sınıf lokantadakinin
Tadını vermeyecek bir daha
Cok daha iyilerini yedim sonra
Bizzat Urfa'da hatta
Ama hicbirinde
O kadar ac oturrnadım sofraya
Ankara'ya

Oyle yakışırdı ki kar
Cok yabancı bir soluk duyulur bazı
Bilinmez bir dilin ıslığından
Anla ki sıkıldı bizim konsolosluktaki konuklar
Oyle deme Ankara'yı sevmeyene bir zulumdur
Bu kadar insanın neden Ankara'yı sevdiğini anlamadan

Ankara'da yaşamak
Yollarına hep sevdiğimiz insanların
Adlarını vermediler ama
Biz her duvara
Bilvesile onların adını yazarak yaşadık
Kul ve betondan murekkep
Yaşadıkca yaşanılası gelen
O tuhaf bozkır kokusunda.

Ankara'ya
Oyle yakışırdı ki kar.
Asfaltlar ışıldar...
Bir gunden bir suru gun yapan
Mesai saatlerinde hicbir şey yapan

Hicbir şey alıp hicbir şey sunan
Rakıyı bol sulu icen
Dokunmasın icin deği!
Cabuk bitmesin dîye devletimin tekel rakısı,
Hep kağıtlara bakarak,

Hep kağıtlardan bakarak
Hem Neşet Ertaş' ı hem Bulent Ersoy' u
Aynı anda sevmeyi başararak,
Karısının bayat ekmeklerden yaptığı tatlıyı
Cok beğenmeyerek ama
Yine de bu tasarrufunu takdir ederek
Boynu hep kıdemli bir atkının icinde saklıyken
Hep bir şeylere birilerine kusmuş gibi
Yuruyen...

Memurlar.......
Ankara'ya
Oyle yakışırdı ki kar..
Asfaltlar ışıldar,
Buz tutardı resmi yalanlar...

Biz,
Şimdi kapalı birr kuruyemişci

Dukkanının
-ki butun plan kar altında
Tuzsuz ay cekirdeği citieyip
Yanı sıra bafra icmektir-

Kotu ışıklandırılmış vitrininden
Umutsuzca iceri bakan,

Kimliği gereğinden fazla sorgulanmış,
Merhabadan cok cıkar ulan kimliğini denmiş,

-yani sistem kendi verdiği kimliği
Zırt pırt geri istemektedir-
Doğduğu yer yuzunden
Doğuştan kavgacı zannedilen ama
Pek coğu kavgadan nefret eden

Kavgacı
Esmer
Cesur

Korkak
Coğu kurt
Coğu turk
Cocuklardık...
Ankara'ya
Oyle yakışırdı ki kar....
Ha sonra

Belki Ahmed Arif'in aklına
Hicbir şairin aklına gelmeyecek
-cunku hickimse bir daha ankara'' yı

O'nun kadar sevemeyecek
-bir şiir islenir:

Kar altındadır varoşlar
Hasretim,nazlıdır ankara.....

Ustam yine sen bilirsin ama
Hangi aralıkta bir şair olmuşse
İşte o,en netameli aydır bence.

Ankara'ya
Oyle yakışırdı ki kar...
Asfaltlar ışıldar...
Yalanlar...

Şimdi ve sonra
Ne zaman Ankara'ya kar yağsa
Elim gonlum,
Cocukluğum buz tutar.

Şiir: Yılmaz Erdoğan
Muzik: Deniz Erdoğan