Siyah beyaz bir filmdi bu ve ben gorunmeyen bir yıldız
oldum sıramı beklemekten morarıcasına
dondum.Kemiklerimde buz kokusu hakimken,sen arkanı don
ben sırılsıklam titrerken.Kilitlenirken boğazıma
aldığım o son nefes,boğazımı kes ve ılık bir ruzgar
gibi es bu kuytu odama kon,penceremde bir kuş ol sonra
sol,cicek misalı mis kokan bir mevsim ol hayatı kokla
bol,yok ki beleş rol yoktu bizde sağ sol,duşuncelerle
akla kazınan mantık yalnız alkol.Elimde bir tabanca
gozum kara,sonum bilinmeyen bir boşluk olsa kimdi kara
delik zamanda?Kanımda gezinen onca zehire bak sigaramı
yak ve kafana tak bu adamı sonra cek icine tum
tracklerini.Gor onemsiz bir şahsiyetin
yapabilceklerini,huzurdan mahrum olsamda
sunabileceklerimi.

NAKARAT 2x:

Onca sancı varken ve bunca derde mesken bu adamın o
kadar sorunu soyle sence cok mu erken?Her beden muaftı
kendi boşluğunda belki mozz duşunmez oldu yarına
yolunu seciverirken.

VERSE 2:

Duyduğun o her bir kelimeninde vardır ardı tıpkı perde
arkasında sahne bekleyen sanactı mizahın ic yuzunde
saklı onca sancı varken gulen simalarda gorduğum o
mistikal matem.Madem yazılmış kader soyle kim
siler,kimsecikler umursamazken rapimi kim
dinler?durdurur zamanı kahpe izlenimler felek tekerlek
dunya ise beyhudeye doner.Sozune guvenip gozune
yanıtlandı tum sualler.Benki aleminde bir cevabım
ondan evvel.Harabeler mekanım dergahım buysa eğer son
sozumdur kitabım uğrunda olmeye değer.Seher
vakitlerinde toz pembe gokyuzum gibi yalanlar
anlattılar gecmişe gider misali emsali olmayan
sokakların dilinde bir şiirsem kilidimi coz ve kır bu
zinciri kurtar bedenimi.