Modern Gregoryen takviminde her ay en az 28 günden oluşur. Bu sayı, Şubat ayı olmasaydı, güzel bir şekilde yuvarlatılmış bir 30 olurdu . Takvimde ikinci ay dışındaki her ay en az 30 gün içerirken, Şubat 28 (ve artık yılda 29) ile geride kalıyor. Peki, dünyada en çok kullanılan takvim, ay uzunlukları konusunda neden bu kadar tutarsız? Ve neden en az gün sayısıyla Şubat ayı takılıp kaldı?


Gregoryen takviminin en eski atası olan ilk Roma takvimi, daha sonraki varyantlarından yapı olarak bariz bir farka sahipti: 12 yerine 10 aydan oluşuyordu. Roma kralı Numa Pompilius , takvimi ay yılıyla tamamen senkronize etmek için Ocak ayını ekledi. ve Şubat'tan orijinal 10 aya kadar. Önceki takvimde 6 ay 30 gün ve 4 ay 31 olmak üzere toplam 304 gün vardı. Bununla birlikte, o zamanki Roma hurafesine göre çift sayıların şanssız olduğu kabul edildiğinden, Numa takviminde çift sayıların bulunmasından kaçınmak istedi. 30 günlük ayların her birinden bir gün çıkararak onları 29 yaptı. Kameri yıl 355 günden oluşuyor (tam olarak 354.367, ama buna 354 demek bütün yılı şanssız yapardı!) Çalışmak için 56 gün kaldı. Sonunda, 12 ayın en az 1'inin çift sayıda gün içermesi gerekiyordu. Bunun nedeni basit bir matematiksel gerçektir: Herhangi bir çift sayıdaki (12 ay) tek sayıların toplamı her zaman bir çift sayıya eşit olacaktır ve toplamın tek olmasını istedi. Bu yüzden Numa, 28 günden oluşan uğursuz ay olarak Roma'nın ölüleri onurlandırma ritüellerine ev sahipliği yapacak olan Şubat ayını seçti.


Numa'nın eklemelerinden sonra değiştirilen takvimdeki değişikliklere rağmen - belirli aralıklarla Şubat ayının kısaltılması, artık ayın eklenmesi ve nihayetinde modern artık gün gibi değişiklikler - Şubat ayının 28 günlük uzunluğu takılıp kaldı.