Soyutlama, somut örneklerden veya deneyimlerden genel ilke ve kavramları türetmek için kullanılan bir bilişsel süreçtir. Bu süreç, bir şeyin özünü veya ortak özelliklerini vurgulamayı ve onları daha kolay anlaşılır hale getirmeyi amaçlar.

Örneğin, birçok farklı çiçek var, ancak hepsinin de benzer özellikleri var: renkleri, kokuları, yaprakları, çiçekleri vb. Bu özellikleri soyutlayarak, "çiçek" kavramını oluştururuz. Bu soyutlama, herhangi bir çiçek türü hakkında daha genel bir anlayış sağlar ve farklı çiçek türleri arasındaki benzerlikleri ve farklılıkları anlamamıza yardımcı olur.

Soyutlama, birçok alanda kullanılır, özellikle bilim, matematik ve felsefe gibi disiplinlerde. Bilim adamları, gözlemlerinden genel kurallar çıkarmak için soyutlama yaparlar. Matematikçiler, soyut kavramlar ve nesneler üzerinde çalışır, örneğin sayılar, şekiller ve denklemler gibi. Felsefeciler, soyut kavramlar üzerinde düşünürler, örneğin varlık, bilgi, hakikat ve değer gibi.

Soyutlama, insan düşüncesinin en önemli özelliklerinden biridir ve insanların dünyayı anlamasına ve anlatmasına yardımcı olur. Ancak, soyutlama bazen yanıltıcı olabilir veya gerçek dünya ile bağlantısı kaybedebilir. Bu nedenle, soyut kavramları kullanırken, gerçekliği ve deneyimleri göz önünde bulundurmak önemlidir.

Soyutlama, bir şeyin veya kavramın somut özelliklerinden veya bağlamsal ayrıntılarından arındırılarak sadece ana hatlarının ele alınmasıdır. Soyutlama, zihnin düşünme ve anlama süreçlerinde önemli bir rol oynar. Soyutlama, belirli bir nesneye veya olaya özgü olmayan, genel bir kavramın veya fikrin oluşturulmasına izin verir. Örneğin, birçok insanın zihninde 'ağaç' kavramı, ağacın şekli, boyutu veya rengi gibi somut özelliklerinden arındırılarak, birçok farklı türde ağaçları kapsayan soyut bir kavram haline gelmiştir.