Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar sacılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen

Kıyıda koşede guluşun kaybolmuş
Ne olur terk etme yalnızlık cok acı
Bu renksiz dunyayı sevmiştik birlikte
Sen kadınım

Hatırla o gunu karşıki sokakta
Seni optuğumu ilk defa hayatta
Kollarımda benim ilkbahar sabahı
Sen

Sonmuş bak ışıklar ev nasıl karanlık
O ılık aydınlık yuvamız soğumuş
Geceler bitmiyor ağlıyorum artık
Sen kadınım

Masamız koşede oylece duruyor
Bardaklar boşalmış her biri bir yerde
Sanki hepsi hasret senin nefesine
Sen

Bana bıraktığın butun bu hayatın
Yaşanan aşkların değeri yok artık
Ben sensiz olamam artık anlıyorum
Sen kadınım
__________________