SEN OĞRETMENSİN
Sen, Yunusca sevdÂlanan yurek,
Yusuf'ca bukulmeyen bilek
Sen, ipeğe sarılmış celiksin;
Sen; oğretmensin.



Uzak dağ koylerinin ciğdem ciceği
Oksuz navruzu, zemherilerin.
Bahar muştusu kardelensin;
Sen; oğretmensin.



Hani,
Gun batımı tepe başlarında
Yalnız ağaclar olur ya;
Yurdumun dort yanında
En ucra dağ başlarında
Yalnız ağaclar ihtişamında,
Kızıl gurup guzelliğindesin;
Sen; oğretmensin.



Ben tanırım seni,
Cektiklerini ben bilirim.
Dağ koylerinin tipi uğultularında
Yalnızlığını sigara dumanlarına
EfkÂrını memleket turkulerine yukleyensin;
Sen; oğretmensin.



Sen, bazen Volga, bazen Tuna
Bazen Seyhan, Deli Kur Cay
Bazen Coruh, bereket yuklu Fırat,
Kaynağı Cennet olan Dicle'sin;
Sen; oğretmensin.



Fatihler yetiştiren Akşemsettin,
Yavuz'un can dostu Hasan Can.
Dervişsin Yesevî ocağında.
İnsan sarrafı,
Yarınların mimarı,
AhlÂk abidesisin;
Sen; oğretmensin.



Kara katran gecelere aydınlık
Sislere ruzgardır ulkun.
Almadan veren elsin,
Mum gibi eriyensin;
Sen; oğretmensin.



Seni arayanların
Nerede bulacaklarını biliyorum:
Yunus'un sevgisinde,
Yusuf'un cilesinde,
Aydınlık yarınların gozbebeklerindesin;
Sen; oğretmensin..



Sen, elinde ak tebeşir
Kara tahta başında
Karanlık yarınlara
Ak ipliklerle
Aydınlık şafaklar orensin.
Sen; oğretmensin.



Ve;
Yiğitce kafa tutarken *****liklere,
Bileğini bukerken nÂmertliklerin
***** kurşunlarla vurulan devsin.
Bayrağın golgesinde bayraklaşırken
Gonullerdesin;
Sen;
Sen oğretmensin...

İHSAN UĞRAŞ
__________________