Bil;
sana ettiklerim cezasız kalmadı,
yaptıklarımın bedelini teker teker odedim..
Giderken benim sana yaşattıklarımı bana da başkası yaşatsın diye ah etmiştin ya,
bil;
ahın yerde kalmadı..
Oyle bir zalimin eline duştu ki kalbim,
sana cektirdiklerimin bin beterini cektim..
Oyle haklı cıkardı ki seni zaman,
acıyla her `ah` cekişimde aklıma sen geldin..
İsterdim ki boyle yaşanmasaydı her şey,
almasaydım giderken ahını..
Şimdilerde anlıyorum;
oyle buyuk bir sevgin varmış ki elimin tersiyle ittiğim,
ben bunun bedelini bir omre bedel bir aşkla sevip,
hic sevilmeyerek odedim..
Sen bana zarar gelmesin diye delirirdin ya;
ben bunun kıymetini bilememenin cezasını acımdan olsem bana mısın demeyen birini severek cektim..
Affet beni ne olur..
Oyle kordu ki gozlerim;
neyin doğru, neyin yanlış olduğunu goremedim!
Yalvarırım ah etme bana artık..
İnan yaptıklarımın bedelini yıllardır her nefes alışımda odedim..
Ve sen de bir zamanlar gercekten sevdiysen beni,
ne olur affet, azad et bu gunahkar yureğimi..
Et ki huzur bulayım..
Bir zamanlar umursuzca sana yaşattıklarımı bir başkası burnumdan getirince sevip te sevilmemek neymiş ben de anladım,
icime sığmıyor artık vicdan azabım..
Suclu bendim, ben haksızdım;
ama ne olur bağışla, toyluğuma, aşkı sevgiyi bilmeyişime ver yaptıklarımı..
Belki o zaman gec te olsa mutlu olabilirim..