Yazamıyorum artık..Ruhuna tekrar dokundum dokunalı yazamıyorum...
Hergun tekrarladıgım ismini gordum goreli, kelimelerim havalandı.Ellerinden tutup kelimelerimin biraraya getiremez oldum.

Ya o gun...Tekrar dudaklarımda muhurlediğim isminle karşılaştıgım gun.Anlatabilirmiyim sanıyorsun,bogazımda duğumlenen ,gozlerimde dolular yaratan o duyguyu.Konuşamadım, kendi kendime bile...Sag yanımda nefretim belirdi, sol yanımda sonsuz sevgin.Nefretim haykırmak istedi tum "neden"le başlayan sorularımı,yıllardır dokulen gozyaşlarımın hesabını,sende bıraktıgım tum masumiyetimi geri almak istercesine.Susturdu yine sol yanımdaki sevdan.Bir ozlemle sarılmak ister gibi susturdu nefretimi.Agır geldi sevgin yine.

Yine unutup bana yaşattıgın acıyı kıyamadım gozpınarlarına.Kıyamadım yureğinin acılanmasına.Yine sustu sozcuklerim.Soylenmemişlerim yine icime sıgındı.

Sen anlamadın yine.Ben anlatamadım yine.Oysa ne cok soylemek istediğim vardı bir sonraki karşılaşmada.O karşılaşmanın hic olmayacagını bildiğim halde...

Bu sabah yine sana uyandım.Yine anılarımın ışıgında "Gunaydın" dedim sevgine,sen bil istemeden..Bilmeyecegini bile bile...

Seni ozledim oysa."Gurur" denen asiye yenik, dagıttım soylenmemiş kelimelerimi.Ne soylecektim oysa..Şimdi unuttum ben de.

Gozlerim konuşuyor artık.Dolu dolu olup susuyorlar ardından.Onlar anlatıyor sana dair yaşanmış, yarım kalan ne varsa herşeyi.Ve bir damla gozyaşı oluyorsun, gozlerimden suzulup dudaklarımı open..