Dostumdan Sana(Deneme)​

Bir gun gozlerimi actığımda sen yoktun. Uyku sersemi olmalıyım ki; doneceğini duşundum o an. Sonra aklıma geldi beni 24 saat once terkedişin... Her şeyin bir sebebi vardı da bu ayrılığın bir sebebi yoktu. Sonra evi toplamaya başladım, yani umursamadım gidişini... Senin icin kendimi feda etmemi dahi unutmuştum. Vicdanım rahattı, ne dua ediyordum, ne beddua... Yani bunun bir oyun olduğunu duşunerek sıranın sende olduğunu ve donuşunu bekliyordum. Sıra sendeydi, benim sucum yoktu ve sevgilim sen gelmedin. Sıranı mı unuttun?​


İcimden bir şey kopmuştu sen giderken(!)
Ama oyle bir acı vardı ki; o hep benimle... Artık aynaya da bakmıyorum, turku de dinlemiyorum, alışık değilim bir başıma huzunlenmeye, ağlamaya bile! Gokyuzunde guneş var bugun, fakat bir benim ustumde kara bulutlar, ağlıyorlar... hep korkmuşumdur ihtiras sahibi olmaktan olandan da yazık sen de cıktın onlardan... Bazen hayata direniyorum. Mesela o gun guneş bir başka doğuyor. Gozlerim ağlamıyor, saclarımı topluyorum ve gozlerim bir başka guluyor. Fakat her zaman değil(!) Sonra duyduğum bir turku yureğimi ağlatıyor gozlerimi ağlatmasa da...
Ah sevgili!
Gozlerim yorgun, icim ezik...
Her kafadan bir ses cıkıyor. Akşama şunu yapalım, hafta sonu şuraya gidelim. Eskiden bunlar benim her şeyimdi... Oysa şimdi(!) duşunsene bunları bile almışsın elimden.....​