İki melek yeryuzunu dolaşmaya cıkmışlar. Tabii insan kılığında. Akşam olmuş. Kentin en zengin semtinde luks bir villanın kapısını Tanrı misafiri olarak calmışlar. Ev sahipleri somurtarak buyur etmişler onları. Yemek falan teklif etmemişler. Sıcacık misafir odaları yerine, buz gibi ve nemli bodruma iki şilte atıp;

“Geceyi burada gecirebilirsiniz” demişler. Şilteleri betona sererken, yaşlı melek duvarda bir catlak gormuş. Elini uzatmış. Şoyle bir surmuş yarığa. Duvar eskisinden sağlam olmuş. Genc melek:

“Niye yaptın bunu?” diye sormuş merakla.
“Her şey her zaman gorunduğu gibi değildir” demiş yaşlı melek yavaşca.
Ertesi akşam melekler bir koy evinde cok fakir, ama cok iyiliksever bir aileye misafir olmuşlar. Her şeyleri bir tanecik inekleri imiş. Onun sutunu satıp geciniyorlarmış. Ev sahipleri mutevazı sofralarına almış onları. Allah ne verdiyse beraber yemişler. Yatma zamanı gelince kadın:
“Siz uzun yoldan geliyorsunuz, yorgun olmalısınız”demiş. “Bizim yatakta siz yatın, bir rahat uyuyun. Biz şu divanda idare ederiz.”

Guneş doğarken uyanan melekler, zavallı adamla karısını iki gozleri iki ceşme ağlar bulmuşlar. Hayattaki tek servetleri inekleri bahcede olu yatıyormuş. Genc melek ofkeden deliye donmuş.

“Bunu nasıl yaparsın. Bu kadar iyi insanların yegane servetinin olmesine nasıl izin verirsin. Onceki gece gittiğimiz villada her şey vardı, ama kotu ev sahipleri bize hicbir şey vermediler. Sen onların bodrumlarını tamir ettin. Bu fakir insanlar bizimle her şeylerini paylaştılar ineklerinin olmesine goz yumdun?..”
“Her şey her zaman gorunduğu gibi değildir evlat” demiş, yaşlı melek gene.
“Nasıl yani?” diye daha da ofkeyle yinelemiş sorusunu genc melek.
“Her şey her zaman gorunduğu gibi değildir evlat” demiş yaşlı melek bir daha. Ve anlatmış.

“İlk gittiğimiz zengin evinin o duvar catlağının icinde yıllar onceden saklanmış bir hazine vardı. Ev sahipleri, zenginlikleri ile cok mağrur, ama hic paylaşmayı sevmeyen insanlar oldukları icin bu defineyi bulmayı hakketmemişlerdi. Catlağı kapayıp, onları bu hazineden ebediyen mahrum ettim. Dun gece fakir koylunun yatağında yatarken olum meleği, adamın karısını almaya geldi. Kadının hayatını bağışlamasına karşılık ona ineği verdim. her şey her zaman gorunduğu gibi değildir. İşler bazen istendiği gibi gitmez gorunduğunde, aslında olan budur. Eğer inanclı isen, her işte bir hayır olduğunu duşunursun. O hayrın ne olduğunu da, bir sure sonra anlarsın...
alıntı...