``Ilık bir ilkbahar sabahı,yatağımı toplamadan ve hicbirşey yemeden dışarı cıktım.Biraz orman da yurumek istemiştim.Sakince yuruyor,temiz havayı icime cekiyor ve huzur dolu bu anın tadını cıkarıyordum.Ancak icimde bir ses beni rahat bırakmıyor,minik artcı sarsıntılarla icimde,kalbimi kabartıyordu..Birşey olacak ve sanki bu an tersyuz olacaktı...
Gokyuzu yavaş yavaş gri bulutlarla dolmaya başlamıştı birsure sonra,``ilkbahar yağmurları başlıyor işte...`` dedim mırıltıyla.Enseme duşen bir damlayla irkildim ve kafamı kaldırıp baktığımda tam tepemde gri bir bulut gordum,yani tam olarak tepemde demek istiyorum...``.Tam burada durdu.Epeydir dalgın bakan gozleri bana odaklandı ve,``evet ne diyorsunuz?`` diye sordu.
-bilmiyorum ama oyle sanmış olabilirsin...belki ilaclar yuzunden...belki...,dedim,bu hikayeleri daha once milyon kez dinlemiş birinin tek duze sesiyle.Gulumsedi ve,``mantık!!, ne guzel şey şu mantık oyle değil mi?,herşeyin akla dayalı bir acıklaması var...``dedi cevaben.
-ben akla dayalı bir cevap vermedim,dedim,ben sadece `belki` dedim,diye ekledim.Dudaklarını buzuşturdu ve bir yetşkin bedenine sahip bu cocuk ruhlu adam bana bir sigara uzattı,duvarda asılı duran,`burada sigara icmek yasaktır!`` uyarı yazısına ve dolayısıyla bana meydan okuyarak.O bir hastaydı ve bende bir doktor.Roller, onları oynayanlardan biri tarafından beğenilmeyince hep olduğu gibi,ortam gergindi şimdi.
-cok heybetli gorunuyorsun!,dedi birden.Guldum.Gulumsemedim.Guldum ve,``heybetli mi? diye sordum birkac kez.
-evet heybetlisin,benden ustun olduğun su goturmez bir gercek...ancak asıl eşit olduğumuz konularda konuşmalıyız,dedi gizlemeye calıştığı ofkesiyle.O`na baktım ve şoyle dedim,``bircok konuda eşitiz,ancak şimdi neden bunları konuşalım ki?``.Bu soğuk kanlı cevabım onu daha da kızdırmış gibiydi.Yerinde,-koltuğunda-huzursuzca kıpırdandı ve,``bence bu konuşulması gereken bir sorun.Hem bana verdiğin ilacların bir işe yaradığıda yok.Kac yıldır bir tek gece rahat rahat uyuyamadım,ama sen goruyorum ki gayet mutlu ve epeyde şişmansın,sağlıklısın yani,bu durumda aramızdaki eşitlikler nedir?``.Bana sağlıklı ve şişman olduğumu soyleyince bende kendimde olan bu şeyleri tuhaf bir şekilde yadırgadım.Aslında pek sağlıklı sayılmazdım ve coğunlukla herşeyi bırakıp bir koyde yaşamak istiyordum.O`na dondum ve,``sence ben mutlu muyum`` diye sordum.Biran bana baktı ve hemen ardından,``oyle gorunuyor!`` dedi.``Oyle gorunuyor!`` bu cumleyi birkac kez tekrarladım.Sonra ayağa kalktım ve ona koltuklarımızı-rollerimizi-değiştirmeyi onerdim.``Benden daha iyi durumda olmanız sizi ne kadar da neşeli yapıyor,bu yalana inanacağımımı sanıyorsunuz,ben asla yerimden kıpırdamam hem,ben hastayım ve rolum bu...başka şey bilmem ben...``dedi,artan ve azalan bir hızla.``Neden bu kadar cok``ben``diyor acaba``diye duşundum biran ve koltuklarımızı-rollerimizi değiştirme konusunda ısrar ettim birsure daha.Şupheyle ayağa kalktı ve,``tamam değişelim bakalım,tabi canınız sıkılıyor ve şu caresiz hastanızla oyun oynamak istiyorsunuz,ama yinede isteyerek bunu kabul ediyorum``dedi.Sonra benim koltuğuma oturdu.Koltuğuma oturur oturmaz yerini yadırgar gibi hareketlendi ama kısa birsure sonra alıştı ve yerini kanıksamış biri gibi rahat rahat koltukta donup durdu.
-nasıl hissediyorsun şuan?,diye sordum biranda uzerime coken sıkıntı ve caresizlik duygusuyla ve bıkkın bir sesle.
-pek bir ilgincliği yokmuş senin koltuğunda ama yinede buradan hasta gibi gorunuyorsun,dedi bana enerjik bir ses tonuyla.
Uzulmuştum.Belki birşeyler değişecekti.Ancak herşey bu koltuktada aynı işte.Yağmur yağıyor.Sanki koca bir evren birazdan patlayacak,sonsuz uzay boşluğunda kaybolup gidecek.Yada bu bana olacak.Bu olmalı.Tekrarlayan sancı bu...
-ne duşunuyorsunuzu sorabilir miyim acaba bay hasta,dedi birden, duşuncelerimi bolerek ve belki o anın etkisiyle bana sinir bozucu gelen kahkahasıyla.``Hicbirşey!`` dedim,``hicbirşey duşunmuyorum,,sadece kaybolmak istiyorum,yokolmak,yitip gitmek,beni ``ben`` yapan herne varsa o yada onlardan soyutlanmak...``