oldan ucuncu sıra boş hanımefendi, dedi.Kadın 32yaşında guzel bir bayandı ve eşi oldukca yakışıklı bir deniz subayı idi.Bundan bir kac ay once yanlış bir teşhis sonucu gercekleştirilen ameliyatla gozlerini kaybetmişti genc kadın ve asla goremeyecekti.Kocası ameliyattan sonra acı gerceği oğrenince yıkılmış ve kendi kendine bir soz vermişti.Asla karısını yalnız bırakmayacak, ona sonuna kadar destek olacak, kendi ayakları uzerinde durana kadar cesaret verecekti. Gunler geciyordu.Kadın her gecen gun kendini daha kotu hissediyor,cok sevdiği kocasına yuk olduğunu duşunuyordu.Eşinin bu icine kapanık,karamsar hali kocayı cok uzuyordu.Bir an once bir şeyler yapması gerekiyordu, karısı gunden gune kendi icine kapanık dunyasında kayboluyordu.Butun gun duşundu koca, nasıl yardım edebilirim guzeller guzeli eşime diye.Birden aklına eşinin eski işi geldi.Geri donmesini isteyecekti.Ama bunu ona
nasıl soyleyecekti, cunku artık cok kırılgan ve neşesizdi. Butun cesaretini toplayarak akşam karısına konuyu actı.Karısı dehşetle gozlerini actı:Ben bunu nasıl yaparım ben korum, diye bağırdı. Kocası ona destek olacağını, her sabah kendisinin işe bırakacağını ve akşamları da iş cıkışında alacağını ve ona cok guvendiğini soyledi.Cunku eşini tanıyordu ve bunu başarabileceğini biliyordu.Kadın buyuk bir umutsuzlukla kabul etti cunku eşini cok seviyordu ve onu kırmak istemiyordu. Her sabah eşini işine bırakıyor ve akşamları da alıyordu fedakar koca.Gunler boyle ilerledi, karısı eskisinden biraz daha iyiydi.Fakat kocası daha fazlasını istiyordu, kendisine soz vermişti sonuna kadar gidecekti.Aksam karısına
rtık işe kendin gidip gelmelisin, dedi.Kadın şaşırmıştı.Bunu asla yapamayacağını soyledi.Kocası ısrar edince onu yine kıramadı ve butun cesaretini topladı.Bunu kendisi de istiyordu ama o kadar guveni yoktu. Sabahları kadın artık otobus durağına kendisi gidiyor, otobusune biniyor ve otobusten inerek işine gidebiliyordu.Gunler gunleri kovaladı, hicbir problem yoktu.Yine bir gun otobuse binerken, şofor
izi kıskanıyorum,hanımefendi dedi.Kadın kendisine soylenip soylenmediğini anlayamadan,neden diye sordu.Şofor:Cunku her sabah sizin arkanızdan bir deniz subayı genc adam otobuse biniyor ve butun yol boyunca sevgi ile size bakıyor, otobusten indikten sonra yeşil ışıkta yolun karşısına gecmenizi bekliyor siz binaya girdikten sonra arkanızdan opucuk yollayıp size her gun sevgiyle el sallıyor, dedi.
HERKESIN BU KADAR SEVMESI VE SEVILMESI, HEPSINDEN DE ONEMLISIBOYLE BIR SEVGIYI HAK EDECEK INSANI BULMASI DILEĞIYLE...