Beni dilenci yapma.Kapinda ask dilendirme bana.Yillardir bekledigim sicak bir yuva hasretimi,minik bir bebek ozlemimi ve nice zamandir kafamda kurdugum mutluluk hayallerimi kursagimda koyma.Bahsettigim degerler benim nazarimda mukaddes ve ugrunda canimi seve seve feda edebilecegim mefhumlar.Gerekirse basimi esigine koyar beklerim,aksamdan sabaha sabahtan aksama beklerim.Neyi bekledigimi bilmeden beklerim,yalniz senin bu yaptigin,bana reva gordugun tarif ve izah edilemez,bambaska birsey.

Sana herseyimi anlattim,kendimi anlattim;hayallerimi,ozlemlerimi,arzularimi ve gelecekle ilgili duslerimi anlattim.Beni sadece dinledin,sesssizce ve sukunetle dinledin.Dinlemen bile inan zevk verdi bana,ancak artik bir ses ver.Bak gecenin koyu karanliginda ciplak ellerimle soguk duvara vurdugumda bile ses geliyor,oysa senden -tik- bile yok.Beni anladigini soyluyorsun aslinda anlamiyorsun.Beni istedigini soyluyorsun ancak beni istemiyorsun ve beni bekledigini soyluyordun fakat bekledigin ben degilim biliyorum.

Ne istiyorsun benden?Bir omur boyu kapinda kapikulu olup beklememi mi? Susuz ve isiksiz kalmis bir gul gibi kendi kosesinde kurutmak mi?Beni nefsimle basbasa birakip imtihan etmek mi? Bana daha fazla aci ve izdirap cektirmek mi?

Ben zaten aci ve izdirabi gunbegun,anbean cekiyorum.Nefsimle gunde 70 degil,170 kere yaka-paca oluyorum.Yalnizlik ve kimsesizligin azabini iliklerime kadar yasiyorum zaten.

Isigimi kaybettim.Onumde ve odamda isik yok.Geceleri sadece ay isiginin vurdugu dagin ciplak yamaclari haric,dev dalgalariyla okyanuslar,sik agaclariyla ormanlar ve denizlerin diplerindeki yosunlu kuytu koseler karanlik,benim odam da oyle.

Baslangicta korkardim,cekinirdim karanliktan, ama alistim sonra.Karanligin dinlendirici ozelligini yasayinca alistim.Onun olumden bir parca oldugunu anlayinca alistim ve senden ses-soluk gelmeyince alistim.

Isteseydin seninle ask oyunu bile oynardim ama amacim bu degildi biliyorsun.Oysa oyunun bile bir takim kurallari vardir degil mi? Hele cocuklar bu kurallari en guzel sekilde bilirler ve ellerinden geldigince adaletle kurallara riayet ederler.Iclerinden bir tanesi oyun bozanlik yapmaya bir gorsun hemen ikaz ederler mizikcilikla suclayip oyun harici birakirlar.

Varligimin bilincine erdigim ve kalbime atesin dustugu andan beridir kapinda beklerim bilirsin.Simdi senin bu oyun bozanligina,bu mizikciligina ben ne diyeyim.

Birde beni suclamissin.Uzerimde haklari,emekleri olan insanlari aleyhime kiskirtmissin.Her borc odenir ama vefa borcu asla odenmez.Benim o insanlara vefa borcum vardi biliyor musun? Bana heryer yaban,herkes yabanci ve gidecegim bir yer yok iken, cikar giderdim yanlarina.Yemeklerini yer,sohbetlerini dinler,dertlesir, ruhen rahatlardim.Sayende o kapida yuzume kapandi biliyor musun?

Sana kizmak mi? asla!!! Ben kendime kiziyorum.Sana aldandigima kiziyorum,cesaretsizligime kiziyorum.Gerci sende bir sebebsin.Sebebler ardindaki hakiki Musebbibi-l Esbabi goremedim ona kiziyorum.Ellerimi ve kalbimi Ona degil sana actim buna yanarim,hata etmisim.Zaten dertlerimin budur sebebi.

Ne mi yapacagim?Once eski defterleri kapatacagim ve yine eski ben yani kendim olacagim.Icimde kaybettigim gucu arayacagim ve onume bakacagim.Kimbilir belki kader ve hayat bir bukelamun derisinden bile daha degiskendir.