Adam yeni kamyonuna bakmak icin evinden cıktığında, uc yaşındaki oğlunun gayet mutlu bir bicimde elindeki cekicle kamyonunun kaportasını mahvettiğini gormuş. Hemen oğlunun yanına koşmuş ve cocuğun eline cekicle vurmaya başlamış. Biraz sakinleşince oğlunu hemen hastaneye ***urmuş. Doktor, cocuğun kırılan kemiklerini kurtarmaya calıştıysa da elinden bir şey gelmemiş ve cocuğun iki elinin parmaklarını kesmek zorunda kalmış. Cocuk ameliyattan cıkıp gozlerini actığında, bandajlı ellerini fark etmiş ve gayet masum bir ifadeyle, Babacığım, kamyonuna zarar verdiğim icin cok uzgunum.demiş ve sonra babasına şu soruyu sormuş: Parmaklarım ne zaman yeniden cıkacak? Babası eve donmuş ve hayatına son vermiş...

Birisi masaya sut doktuğunde ya da bir bebeğin ağladığını işittiğinizde bu oykuyu hatırlayın. Cok sevdiğiniz birine karşı sabrınızı yitirdiğinizi anladığınızda, once biraz duşunun. Kamyonlar onarılabilir, ama kırılan kemikler ve incinen duygular hicbir zaman onarılamaz; genellikle kişiyle performansı arasındaki farkı goremeyiz. İnsan hata yapar. Hepimiz hata yaparız. Fakat ofkeyle ve duşunmeden yapılan şeyler, insanı sonsuza kadar rahatsız eder. Harekete gecmeden once durun ve duşunun. Sabırlı olun. Anlayış gosterin ve sevin...​