İşitiyorum, guneş pek guzel,cay kenarında suyun uzerine doğru sarkan ciceklerin manzarası pek latifmiş...Ve nazik oten kuşların,havai boceklerin,ucuşu da gorulecek şeylerden imiş.

İşitiyorum ki,geceleri gokyuzunde gizli ışıklar gorunurmuş. Dalgaları goz yaşları gibi hazin olan deniz icinde dahi,beyaz yelkenli gemiler akıp gidermiş.

İşitiyorum ki, ciceklerin renkleri pek latif imiş. Dereler,dağlar, cayırlar, sular,ormanlar ve hususiyle fecir zamanları o kadar guzel, o kadar şirin imişler ki, bu kadar azamet ve ihtişama karşı insan,rabbine secdeler edermiş.

Fakat ben, ne o gurultusunu işitmekte olduğum denizi, ne o rengin cicekleri, ne gokyuzunu, ne guneşi, ne o guzel meyveleri, ne kuşları, ne aydınlığı goremediğimden dolayı muteessir değilim.

Hayır Allah’ım , hayır! Şu fani alemin guzelliklerinden hicbirini arzu etmem. İlla!!. Heyhat..!. Anacığımı goreydim..!​