ADİL PAYLAŞTIRMAAslan, kurt ve tilki arkadaş olup avlanmaya cıkmışlar. Gunun sonunda, bir okuz, bir keci ve bir de tavşan avlayan kafadarlar avlarını bir mağaraya getirmişler. Aslan kurda donerek “Hadi bakalım!” demiş. “Şu hayvanları paylaştır da karnımızı doyuralım.” Demiş.
Kurt ezile buzule: “Ey buyuk sultanım.” Demiş. “Şu okuzu siz buyurun, keci benim, tavşanda tilki kardeşin olsun.” Demiş.

Aslan birden cok kızmış. Ve “Bre kustah!” demiş. Sen kim oluyorsun? Ben varken sana pay etmek duşer mi?” Sonra da bir pence darbesiyle kurdu yere sermiş. Bu kez tilkiye donup “Oyle aval aval bakma da paylaştır şu avları bakalım.” Demiş.

Tilki “Pay etmek haddim değil ama madem emir buyurdunuz soyleyeyim. Tavşan sabah kahvaltınız, okuz oğle yemeğiniz olur. Keciyi de akşam yersiniz.” Demiş.

Aslan bu paylaştırmadan cok hoşlanmış ve tilkiye, bu kadar adil bir paylaştırmayı nereden oğrendiğini sormuş. Tilki de: “Yuce efendim!” demiş. “Şu haddini bilmez kurdun halinden oğrendim.” Demiş