Annem 'Kiz arkadaslarini unutma' diye tavsiyede bulunmustu..
'Yaşın ilerledikce senin icin daha onemli olacaklar,
kocani-cocuklarini
ne kadar cok seversen sev, yine de kiz arkadaslarina ihtiyac
duyacaksin..
Onlarla bir yerlere gitmeyi ihmal etme..
Onlara vakit ayir ve kiz arkadaslarini daima hatirla..
Onlar sadece arkadaslarin degil..
Senin kardeslerin, kizlarin...' demisti..
'Ne kadar komik bir ogut. Daha yeni evlenmedim mi ?Artik ben evli bir kadinim.
Kiz arkadaslarina ihtiyac duyan bir genc kiz degilim ki.
Bundan sonra kocama hayatimi adamak, yapacagim tek sey olacak'
diye dusunmustum..
Ama yillar gectikce, cocuk olsa da ya da olmadikca, kocalardan
bosandikca, sevgililerin biri gidip digeri geldikce, annemin
dediklerinin
ne anlama geldigini cok iyi anladim..
Zaman geciyor..
Hayat akiyor..
Mesafe ayiriyor..
Ask buyuyor.. Sonra azaliyor..
Kalpler kiriliyor..
kocalar evde bir yerde duruyor..
Veya evlilikler mahkemede son buluyor..
sevgililer degisip duruyor..
Erkekler arayacaklarini soyleyip, aramiyor..
isler geliyor ve gidiyor..
Ebeveynler olup gidiyor..
Komsular degisiyor..
Ama kiz arkadaslar hep oradalar...
Siz onlari birakmadiginiz surece..
Gecen yillar ve arada kac km. mesafe oldugu hic onemli degil..
Bir kiz arkadas, hicbir zaman ona ihtiyac duydugumuzdan
daha uzak degil..Hayatiniz icinde, oyle ya da boyle, yakin ya da uzak..
_alıntı_