Annem derdi ki: “Terli terli su icme.”
İcten ice kızardım ona
Oyunun en tatlı yerinde
Bu mudahale de niye?
Hastalanınca anlardım ki!
Annem haklıymış.
Annem derdi ki: “Sakın gec kalma.”
Meraklanırmış sonra
İcten ice hayıflanırdım ona
Gidenin donmesini beklerken anladım ki!
Annem haklıymış.
Annem derdi ki: “Odanı dağıtma.”
İcten ice karşı gelirdim ona
Toparlamayı erteleyip dururken
Hayatımı dağıttığım anlarımda anladım ki!
Annem haklıymış.
Annem derdi ki: “Ofkende fakir ol, sevginde zengin.”
İcten ice onemsemezdim bakışlarımla
Kırdığım kalpleri telafi edemediğimde anladım ki!
Annem haklıymış.
Annem derdi ki: “Tek kişilik yaşama.”
Diğer turlusu bencillik olur
Sevilmezmişim sonra
İcten ice guler gecerdim bu kelÂma
Yalnızlık ağır gelmeye başlayınca anladım ki!
Annem haklıymış.
Annem derdi ki: “Doğal ol, yapmacık olma.”
İcten ice burun kıvırırdım ona
Ezberlediğim yaşam biciminin tatsızlığını fark edip
Rollerimi karıştırmaya başlayınca anladım ki!
Annem haklıymış.
Annem derdi ki: “Gencliğinin kıymetini bil, geri gelmez bir daha.”
İcten ice sitemkÂr davranırdım ona
Yuzumdeki cizgiler
Sacımdaki beyazlar zafer kazandıkca anladım ki!
Annem haklıymış.
Annem derdi ki: “Bir dilek tut, gercek olana kadar cabala.”
İcten ice soylemesi kolay, yapması zor derdim ona
Hayatımı sorgulamaya başlayıp
Surekli yapamadıklarım aklıma geldiğinde anladım ki!
Annem haklıymış.
Annem derdi ki: “Bu sozlerimi kullan, yabana atma.”
Şimdi…
İcten ice teşekkur ediyorum ona
Cunku…
Ben de bir anneyim...
Bana miras kalan bu cumleleri sarf ederken bileceğim ki!
Ben haklıyım..
_alıntı_