Kendimle barışık değilim. Aynaya baktığım zaman direkt oradan gitmek istiyorum, kalabalıkta insanlardan utanıyorum sanki suc işlemiş gibi fakultede utanıyorum ve bazen gitmiyorum. Okulum da uzadı ve bu yuzden kendime guvenim asla yok, boyum kısa ve kilom fazla. Ozguvenim, cevrem yok. Kız arkadaş falan zaten yok, tek vakit gecirdiğim şey telefonum veya kitaplar. Sosyal cevrem yok, ezik damgası yiyorum. Lise aynı, universite aynı, artık olumden de korkmuyorum belki kurtuluş. İnsanlar arkadaşları ile el ele geziyor ve ben bir şey yapmak istemiyorum, yemeği bile yalnız yiyorum. Konuştuğum kimse yok. Ne yapmalıyım? Yaş 21.