16 yaşındayım derslerin bana bir sıkıntısı zorluğu olmuyor, ama saatlerce başında durup adamakıllı bir şey oğrenemediğim icin sıkıntıya giriyorum.
10 saat okul ardından 5 6 saat durmadan calışıyorum. Her gun her gun hafta sonları ailemde zorluyor biraz odamdan dışarı cıkamıyorum, bu zamana kadar ne sosyal hayatım oldu hic kimse ile iletişimim yok. Psikolojik tedavi goruyordum şu an icin bırakmak zorunda kaldım. Psikoterapi goruyorum, dikkat bozukluğum ve anksiyetem var uzunlamasına anlatamayacağım maalesef.
Ders icinde sinir uzuntude kalemi kağıdı yırtıp atıp oyle ders calışabiliyorum.
Sosyal ihtiyacımı uzun suredir kendi kendime konuşarak konuşmak istediğim insanlarla hayali bir şekilde konuşuyorum durum sacma gelebilir ancak kendimi ancak bu şekilde rahatlatabiliyorum. Yoksa duşunmekten cıldırıyorum.
Şimdi şu an işe girip calışma gibi bir zamanım yok şimdi universite hayatında hem calışıp hem okuyan insanlar geliyor kendi dert ettiğim şeyleri bir şekilde kucultup normal olmaya calışıyorum ama değişmiyor daha da icime vuruyor, şu an icin bir daha ilac tedavisine başlayabilirim yoksa ne okul ne hayatım olacak.
Daha kendi sorumluluklarımı alamıyorum, gitmek istediğim bolume ailem karar veriyor yaşım cok kucuk olduğu icin onlara da bir şey diyemiyorum. Gelişim cağında olduğum icin ihtiyac isteklerimi cok onemsenmiyor. Ben katılıyorum ama iş hayatından nasıl yapacağım bilmiyorum.
Diplomamı aldığım gibi ailemin bana desteklediği para ihtiyacı geri odeyeceğim. Yoksa her gun onlardan para almam beni cok sıkıntıya sokuyor ne yapacağım bilmiyorum.