Sevgili melekler, unlu halk ozanımız Yunus Emre 'den harika sozlerle sizlerleyiz. Buyuk Turk duşunuru ve şair olan Yunus Emre 82 yıllık hayatı boyunca Turkce şiirin oncusu olmuştur. Bu sayfamızda sizlere unlu ozanımızın anlamlı ve guzel sozlerinden bazılarını hatırlatmak istiyoruz..


Sevelim, sevilelim, bu dunya kimseye kalmaz.
Benim bir karıncaya ulu nazarim vardır.
İlim, kendini bilmektir .
Dunyada dertsiz baş olmaz. Derd'olanın ahı dinmez.
Cennet cennet dedikleri, birkac koşkle birkac huri. İsteyene ver onları, bana seni gerek seni.
Ya Rabbena hayreyle, Muhammed'e yÂr eyle, Kabrimizi nur eyle, Kabre vardığım gece.
Hoştur bana senden gelen.Ya gonca gul,yahut diken.Ya hayattır,yahut kefen. NÂrın da hoş,nurun da hoş.Kahrın da hoş,lutfun da hoş.
Ne varlığa sevinirim, Ne yokluğa yerinirim. Aşkın ile avunurum ; Bana Seni gerek Seni.
Bir Muminin Kalbin Kırarsan Hakka Eylediğin Secde Değildir.
Derdi dunya olanın, dunya kadar derdi vardır...
Sabah mezarlığa vardım, Baktım herkes olmuş yatar, Her biri cÂresiz olup, Omrunu yitirmiş yatar.
Cumleler doğrudur sen doğru isen, Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.
İyi sozun aslın bilen derdi bu soz nerden gelir
Soz aslını anlamayan sanır bu soz benden gelir
Zehirle pişmiş aşı, kim yemeye gelir.
Seni sigaya ceken bir molla kasım gelir.
Cok mal haramsız, cok soz yalansız olmaz.
Butun Âlemi bir şahsiyette toplamak, Cenab-ı Hakka zor gelmez..
Kasdım budur şehre varam FeryÂd u figan koparam!
Ne elif okudum ne cim, varlığındadır kelecim
Gonul kitabından okur, eline kalem almadı.
Bundan dahı virdun bize, ol huriyi cuft u halÂl
Andan dahi gecti arzum, azmum sana kacmağ-i cun.
MevlÂn HudÂvendigÂr bize nazar kılalı
Anun gorklu nazarı gonlumuz aynasıdır.
Sabır saadeti ebedi kalır Sabır kimde ise o nasib alır.
Kırma dostun kalbini; Onaracak ustası yok. Soldurma gonul ciceğini; Sulamaya ibrik yok.
Ey hayat ırmağından su icenler! Gelin soralım canlara ki guzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?
Kalem eğri dilli, murekkep siyah yuzlu, kağıt iki yuzlu! Şimdi kalkıp arzuhalimi yazmaya kimi mahrem kılayım?
zulum ile abad olanin akibeti berbad olur.
Dunya yalan kardeşim, dunya yalan! Var mı yalan dunyada bakî kalan. Mal da yalan, mulk de yalan. Var biraz da sen oyalan.
Kırk kupu yerden goğe dizseler, ortadan birini cekeler, var sen seyreyle gumburtuyu.
Elif okuduk oturu Pazar eyledik goturu Yaratılmışı hoş gorduk Yaratandan oturu.