AşK neden herkes aşkın tartışmasında...demekki kimseden bir anlam kazanamamış. hep karşımızda, yanımızda, icimizde, damarlarımızda.....
dahası mı? kalbimizde mi ,beynimizde mi? nerelerde bu aşk. nerde beslenir, nerde coğalır. masum kalbi mi kullanır yoksa mantık dolu beyni mi.
once ilk bakış.. ya sonra. evet ya sonra...
evlilik gibi canım cicim ayları, mutluluk, sevgi..
bir bakmışsın adını duyduğunda titrediğin kişi sanki o değil başkası ve tum gercekler ortada. bu kotu yanı tabii.
aramalar azalır, mesajlar azalır, seni seviyorum demek sıradanlaşır...şır şır şır.
demekki aşk bu değil. bu kadar da cabuk sonmez. kolaymı cehennemin ateşini sondurmek, aşkta boyle olmalı bence.
aşkı kotu yanlarıyla anlatmaya bayılıyoruz. sanki her aşk acı dolu..
oyle sevgiler, aşklar varki şahit olduğum... aşk onu duşunduğunde onunda seni duşunmesi gibi aramak istediğinde aynı anda aramanız gibi birşey.
iki beden tek ruh.
belki de aşk sevgi birikimidir..birikir birikir . hani suların dort bir yandan gelerek okyanusu doldurup umman hale getirmesi gibi.. biriktirip sonrada ufuksuz yaptığımız birşey.
bir de gercekten ilk goruşte insan aşık olabilir mi yoksa zamana mı ihtiyac duyar.. şahsen ben aşkımı zamana yaymak isterim. ilk goruş hoşlanışdır benim icin. zamanla onu sevgiyle buyutup aşkımı baki kılmak isterim.. biliyorum sıradan ama anlam katmak elimizde.
sen nasıl yorumlarsan aşk odur sende. ufak bir dokunuş, belki bekleyiş , belkide ozlem.. belkide evlilik.. bilmem hangisi..