Kucuk kız, huzunlu bir yabancıya gulumsedi.
Bu gulumseme adamın kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu. Bu hava icinde yakın gecmişte kendisine yardım eden bir dosta teşekkur etmediğini hatırladı.
Hemen bir not yazdı, yolladı. Arkadaşı bu teşekkurden o kadar keyiflendi ki, her oğlen yemek yediği lokantada garson kıza yuklu bir bahşiş bıraktı.
Garson kız ilk defa boyle bir bahşiş alıyordu. Aksam eve giderken, kazandığı paranın bir parcasını her zaman koşe basında oturan fakir adamın şapkasına bıraktı.
Fakir adam oyle ama oyle minnettar oldu ki. İki gundur boğazından aşağı lokma gecmemişti. Karnını ilk defa doyurduktan sonra, bir apartman bodrumundaki tek odasının yolunu ıslık calarak tuttu. Oyle neşeliydi ki, bir sacak altında titresen kopek yavrusunu gorunce, kucağına alıverdi.
Kucuk kopek gecenin soğuğundan kurtulduğu icin mutluydu. Sıcak odada sabaha kadar koşuşturdu. Gece yarısından sonra apartmanı dumanlar sardı. Bir yangın başlıyordu. Dumanı koklayan kopek oyle bir havlamaya başladı ki, once fakir adam uyandı, sonra butun apartman halkı.
Anneler, babalar dumandan boğulmak uzere olan yavrularını kucaklayıp, olumden kurtardılar. Butun bunların hepsi, beş kuruşluk bile maliyeti olmayan bir tebessumun sonucuydu.
