​Sosyal fobi, kişinin toplumsal durumlarda başkalarınca aşağılanacağı ya da kucuk duşuruleceği davranışlarda bulunacağı ile ilgili kaygı duyması olarak tanımlanabilir. Kişiler sosyal ortamlara girdiklerinde buyuk bir utanc duyarlar, surekli rezil olacaklarını duşunurler. Bu duruma carpıntı, terleme, kızarma gibi fiziksel belirtiler de eşlik eder. Sosyal fobili kişiler genelde toplum icinde telefonla konuşmaktan, yemek yemekten, tanımadıkları kişilerle konuşmaktan cekinirler, ortamda odak noktası olmak istemezler. Bu belirtileri yaşayan kişi kacınma davranışı gosterir; sosyal ortamlara girmekten uzak durur ya da o ortamı terk ederler.
​Sosyal fobi, genelde ergenlik cağında başlar. Beyindeki bazı yapısal değişiklikler, cocukluk cağında iyi bir rol modelin olmayışı veya travmatik yaşantılar yuzunden kişi sosyal fobiye sahip olabilir. Bircok kişi sosyal fobinin tedavi edilebilir bir bozukluk olduğunu bilmediği icin hayatına bu şekilde devam eder.
​Sosyal fobik kişilerin kendilerinden cok yuksek beklentileri vardır. Toplum icindeyken “mukemmel şekilde konuşmalıyım, mukemmel performans gostermeliyim” duşunceleri kişilerin kaygısını daha cok arttırır. Fakat cevrelerindeki diğer insanlar icin bu kadar yuksek standartları yoktur. Kendilerini değerlendirirken koydukları yuksek standartlar yuzunden fobileri artar, fobileri arttıkca da sosyal ortamlardan kacınırlar. Bu kacınmalardan dolayı kişi arkadaşlık ve romantik ilişkiler kurmakta veya surdurmekte zorlanır, eğlence ortamlarından uzak durur. Kacınmalar kişinin yaşam kalitesini duşurur, bununla bağlantılı olarak depresyon tetiklenebilir.
SOSYAL FOBİNİN TEDAVİSİ NASILDIR?
​Sosyal fobinin tedavisinde ilac ve psikoterapi yontemi kullanılır. Sosyal fobi icin en cok kullanılan terapi yontemi bilişsel davranışcı terapidir. Oncelikle, kişiye kaygı hakkında psikoeğitim verilir. Kişi kaygıyla ile ilgili bilgilendikten sonra iyileşmenin olabileceğini fark eder. Bilişsel modelde, kişinin davranışlarını yorumlarken kullandığı olumsuz duşunce tarzı uzerinde durulur. Orneğin kişinin “beğenilmeyeceğim, rezil olacağım” tarzı duşuncelerine odaklanılır, bu duşuncelerin ne kadar doğru olduğu tespit edilir ve yerine işlevsel inanışlar, duşunceler geliştirilir. Davranışcı modelde ise, terapist kişiye model olur. Aşamalı yuzleştirme tekniği kullanılarak kişi kacındığı durumlara tek tek maruz bırakılır ve kaygı en aza inene kadar tekrarlanır. Bunlara ek olarak, eğer kişinin sosyal becerisi eksikse, yuzleştirme tekniğinden once kişiye sosyal beceri eğitimi verilir. Kişiye sosyal ortamlarda iletişim kurarken bir konuşmayı nasıl başlatması ve bitirmesi gerektiği, goz temasının, beden dilinin ve etkili dinlemenin onemi anlatılır. Kişiye gevşeme egzersizleri de oğretilerek kaygıyla başa cıkmada bir arac olarak kullanması onerilir.

[h=2]İstanbul Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]