Yapmam gereken cok şey var ama ayna karşısında kendime baktığımda uşengec bir ben var...
Şoyle bir kendime bakıyorum da eski halimden eser kalmadı resmen. Onceden daha bakımlı, zayıf ve daha kendine dikkat eden biriydim. Ama şimdi, her şeyi saldım cayıra mevlam kayıra hesabı yaşıyorum. Bir noktadan sonra artık dedim ki, zararın neresinden donersek kÂrdır.
İki senedir calışıyorum ve calışmaya başladığımdan beri her şeyi cok boşlamaya başladım. Cağrı merkezi calışanı olduğum icin canım sıkıldıkca yeme olayına bulaştım. (Hayatımda yaptığım en buyuk hata.) Uyuşturucu bağımlısı gibi abur cubur yemeden duramıyorum artık ve iradem cok zayıfladı. En son gecende bir gun icinde dort cikolata yiyince durmam gerektiğini anladım.
Bunun dışında yeme icme duzenimden cildim cok bozuldu. Cok lekelerim oldu ki bu da mesai calışmalarımdan dolayı duzenli bakım yapmayışımdan kaynaklanıyor. Yaptığım tek bakım duzenli sac kestirmek yani.
Şoyle bir cevreme bakıp suslu puslu kızları gorunde bu hatamıda fark ettim. O halde benim yapacaklarım;
Gunluk ve haftalık cilt bakım rutini oluşturmak. Diyet ve spora başlamak. Giyim konusunda butcem elverdiği surece en iyisi olmaya calışmak. İki sene icerisinde 13 kilo aldım. 10 kilo vermem gerekiyor. Yaptığım bir araştırmada gunluk tutmanın daha yararlı olacağını okumuştum ve burada da tuttuğu gunluk ile daha başarılı olan kadınları gordukce kendiminde yapabileceğine inandım.
Başarmaya geldim, eğer isterseniz gelin bazı sınırları beraber aşalım, birbirimize destek olalım. Daha iyiye gidelim, sınırları kaldıralım.
Şu sıralar şu soze sıkı sıkıya tutunuyorum; Uşenme, Erteleme, Vazgecme!