Aslında erken diyordum, başarı oykumu yazmak icin… Ama benimki de herkes gibi kendimce kazandığım buyuk zaferlerden biri… Peki beni zayıflamaya iten sebep neydi?bu sorunun cevabına geleceğim...
Aslında kucukluğumde pek kilolu değildim. Hatta normal kilonun altında doğmuşum neredeyse… Benim asıl kilo alış zamanlarım ortaokul-lise 1 yıllarına denk gelir. Şu an 17 yaşında bir lise 3 oğrencisiyim. Kabul ediyorum buyuk değilim ama onemli bir zatın dediği gibi, okumasını bilirsen her insan bir kitaptır Aralarda bıraktıklarım oldu, pes ettim, o yuzden şubattan beri vere vere anca 2–3 kilo verdim. Toplam verdiğim kiloya gelirsek, 92 civarlarından 72 ye duştum. Yani 20 kilo. Gencler kolay verir derler ama bir yere kadar. Eğer oturmayı zevk edinmiş bir yapınız varsa, genc veya yaşlı zor verirsiniz bu kilolarıHala daha devam ediyorum.65’e duşeceğim Allah nasip ederse…(dua edin
Geleyim neden zayıflamaya karar verdim? Anlatması cok uzun. Bilirsiniz, herkes size şişman der, beş kilo versen cillop gibi kız olursun der, yok canım sağlıkmış vs vs… Bir de herkes diyet uzmanı zaten, bizim apartmandaki yaşlı teyze de bana hep kilo ver azcık derdi. Artık pek diyemiyor Şişmanın halinden anca şişman birisi anlar. Şu şişman kelimesinden de oldum olası nefret etmişimdir. Beni zayıflamaya iten sebepler değildi bunlar tabii… Cevremi doğrusu hic takmam. Cevre hep konuşur ama boş konuşur.Kendim icin istedim zayıflamayı.Cok guzel birisi olmak icin...Nedenlerinden biri budur)

Defter tutmanızı tavsiye ederim. Ben bu sitede 40 kilo veren bir bayanın başarı oykusunu okumuştum. Ondan da cok etkilendim. Ondan sonra defter tutmaya başladım zaten.
9 Temmuz 2008’de defterime yazmışım: 86 kiloymuşum. Ama o zamana kadar verdiğim kiloları ve 25 Aralığa kadar verdiğim kiloları pek saymıyorum acıkcası. Cunku zayıflamanın ac kalmak olduğunu zannediyordum. Bu o kadar yanlışmış ki… Sonradan okuyarak, oğrenerek kendi beynimde keşfettim ve beynime yerleştirdim.
Asıl başlama tarihim: 25 Aralık 2008. 82 kiloymuşum. 23 Aralıkta defterime yazdığım bazı şeyler var:
-Şişmanlık hayatımda nelere mal oluyor?
= ınce insanların giydikleri guzel elbiseleri giyememek,
=Erkeklerin beğenmemesi ( kendilerince haklılar aslında)
=Dalga konusu olmak…
25 Aralıkta benim kendime yonelttiğim bir soru: Kaybettiklerimizi, kazanamadıklarımızı geri alma vakti gelmedi mi? ışte asıl mesele burada. Hep neden kaybeden taraf biz oluyoruz? O zayıfların hepsi cok mu akıllı, cok mu guzel, cok mu sağlıklı? Hic zannetmiyorum acıkcası…
Size herhangi bir diyet listesi veremem. Bu cok sacma olur. Ama şunu diyebilirim. Yuruyuş, aerobik gibi sporları tercih edin. Gunde 20 dk bile olsa yuruyun. Gercekten cok faydalı.
Zayıflama caylarına gelince… Yeşil caya başladığım ilk gunu dun gibi hatırlıyorum Annemle simit-peynir yiyip yeşil cay iciyorduk. Anne, dedim; galiba bu yeşil cay yemekten once falan iciliyormuş… Annem zaten hic beğenmedi yeşil cayı. Ama ben az da olsa alışmayı başardımCok faydalıymış ya arkadaşlar
Doğrusu sebzeleri pek sevmezdim. Dolapta elma gorurdum, onun yerine cikolata yerdim. Kendimi meyveye, sebzeye alıştırdım. Marulu bile yiyemeyen ben, marul salatalarını artık goturuyorum resmen Bunları yemek zorundasınız diye bir şey yok. Kendinizi zorunlu hissetmeyin. Duşunun, sadece zayıflayınca neler olacağını duşunun… Sorularınız olursa da cevaplarım. (cok bilmiş gibi resimleri link olarak koyuyorum tam cıkmasını pek istemedim
Boyum:1.74 bu arada.
http://img142.imageshack.us/my.php?image=2910081350.jpg



http://img142.imageshack.us/my.php?image=0105091553a.jpg