Aslında kendimi bildim bile zayıf biri sayılmazdım ama normal bir cocukluk gecirdim.Sonra istediğim liseyi kazanamadığımı ve o yaz kendimi yemeye verdiğimi hatırlıyorum.Hayatta en imrendiğim insanlar uzulunce yeme icmeden kesilen insanlar oldu cunku ben uzulduğum anda midenm dayanılmaz bicimde kazınıyor ki anlatamam.İki uc sene icerisinde yaklaşık 20 kilo aldım ve 80 kiloya kadar cıktım.lise son sınıfa kadar kilolu olduğumu hic farketmedim desem yeridir.Kemikli ve iri yapılı biriyim bu nedenle yapımın boyle olduğunu kiloyu taşıyabildiğimi duşunuyordum insanlar da o kilomu gostermediğimi soyluyorlardı.O zamanlar saflık yapmışım şimdi anlıyorum.Yani insan 80 kiloyu nasıl saklayabilir ki olsa olsa 75 gostersin bu da az bir şey mi?
Ne yazık ki kronik bronşitim var bu nedenle nefes problemi yaşadığımdan oyle cok hareketli biri de olmadım.Konudan konuya atlıyorum ama anlatacak o kadar cok şey var ki
Eğer şişmansanız zayıf ya da kilolu tanıdık ya da tanımadık herkes ama herkes kilonuz hakkında yorum yapma ve kucumsemen hakkını bulur kendisinde.Hic unutmam yaz tatilinde bir pastahanede calışmaya başlamıştım ve tanımadığım bir kadın gelip bana 'iyi olmuş belki kilo verirsin' deme hakkını bulmuştu.Bir keresinde okul muduru neredeyse hakaret etmiş bir keresindeyse bir cocuk yakın arkadaşlarıma benim hakkımda bir şey soylemiş onlar da bana bakıp gulmuştu.Bu hareketlerin hepsi tabi genc kız olan beni cok uzdu.Ama en cok uzulduğu kendimi resimlerde gorduğumde oldu.En yakın arkadaşlarım hep zapzayıftı sadece biri yapılıydı ve o bile incecik duruyordu, ben ise nerdeyse kareye bile sığmayacak gibiydim.Kıyafetlerim, yanaklarım patlayacak gibiydi.Kilo vermem gerektiğini o zaman anladım ama kolay mı kilo vermek yuksek irade lazım.
Sonra aşık oldum hem de deliler gibi.O zaman aklım başıma geldi bir kere genc olacaktım ama bu yaşlarımı şişman biri olarak geciriyordum değer miydi?Ustelik sevdiğim adamın etrafında o kadar incecik kız varken kendisi bile benden daha zayıfken ben boyle olmamalıydım.
Ustelik kilo meselesi neredeyse psikolojimi bozmuştu, cok sakin biri olan ben diyet zayıflama lafını duyunca cıldırıyor guzel annemin bile kalbini kırıyordum.Hala bile bu lafları duyunca sinirleniyorum ben diyet yapmıyorum diye orası ayrı.
Kimseyi kilo verme surecime dahil etmedim elimde olsa aileme bile soylemeyecektim o kadar.Cunku şişmanken herkesin bir fikri olduğu gibi diyet hakkında da fikirleri vardır.Bense sadece benim gectiğm yollardan gecmiş brileriden fikir almak ve motive olmak istiyordum.Bu nedenle surekli başarı hikayelerini okudum, başaranların yaşadığı değişimleri gormek icin resimlere baktım.
Sonra ben de başladım yolculuğuma yaklaşık 3 ay gibi bir surede 20 kilo verdim ama her şeyi yedim.Sonra universite hayatı yurt hayatı iki senede on kilo aldım ve 70 kilo oldum yine resimlereen korkar oldum, yine eleştirilir oldum.Tekrar kilo vermeye başladım yine aynı yontem ama bu sefer cok dikkat etmedim o motivasyonum yoktu, mantı yedim pizza yedim cekirdek yedim gunde iki dondurma yedim bazen.Sonucta bu benim hayatım mantı gibi guzel lezzetlerden mahrum kalacak değilim ya
İsteyen olursa ne yiyip ictiğimi ayrıntılarıyla anlatırım kızlar şimdilik bana musade
