Nasıl başlasam bilemiyorummm
cok heyecanlıyım acıkcası yıllardır bu foruma uyeyim hep bakardım hikayelere hic aklımdan gecmezdi bi gun buraya başarı oykumu yazacağım şukurler olsun...2014 yılında tam 145 kiloyu gormuştum. Zor gunlerdi. Git gide sağlığım bozuluyordu. Kuzenim bi gun evimin yakınlarında bi devlet hastanesinde diyetisyenin cok meşhur olduğunu benim de gitmemi istedi. Benim kafamda hic yoktu ama tekrar denemek icin o gucu kendimde gormuş olacağım ki ikna olup gittim olmadı listeyi bi kenara koyar eski hayatıma geri donerim diye duşunuyordum. Hem kuzenimin de gonlunu yapmış olurdum.
Neyse ben 10 yıldır hipotiroidi hastasıyım tedavi goruyorum o da bana kilo aldırıyordu ve insulin direncinden şupheleniyorduk. Ben ihtimal vermiyordum ama belirtiler birebirdi. Dahiliyeye gittiğimde ona da bakılmasını rica ettim. Sonuclar 1 hafta sonra cıktı ben dahiliyenin odasına girdim doktora sonuclarımı verdim veee doktorum sağolsun benim kabusum olan o cumleyi kurdu ama aynı zamanda da o cumle benim kurtuluşum oldu...
ohoo ne insulin direnci sen direkt şeker hastasıymışsın! yahu boyle pat diye denir mi bu? dunyam başıma yıkıldı. Cunku anneannem 7 yıldır bu hastalık yuzunden yatalak. Babam desen gunde 4 tane iğne vuruluyordu. Cevremde bu hastalıkla ilgili kotu ornekler vardı zaten ailede de olduğu icin yaşlandığımda ben de olurum diye duşunuyordum fakat habire yemeye devam ediyordum tabi :/
Neyse ben şaşkın bi şekilde doktoruma bakıyorken doktorum şeker ilacı yazdı. Şeker ilacı! banaa! gercekten o odada ağlamamak icin kendimi cok zor tuttum. Benim icin olum gibi bi şeydi. Ben de mi gunde 4 defa iğne vurulup vucudumu delik deşik edecektim
Hemen diyetisyene gidiyorsun dedi doktorum. Hoş amac oydu zaten de yıktın beni be doktor naptın sen
ağlayarak cıktım hastaneden. Eczaneye girdim bir iki... verdiği ilacı sordum bu gercekten şeker ilacı mı diye. Evet cevabını alınca daha da ağladım tek başıma sokaklarda. Ben de biraz abartmışım yahu duygusal gunumdeymişim herhalde Neyse fazla uzatıp sizi sıkmak istemiyorum. Utana sıkıla diyetisyen tartısına cıktım. Kasım 2014 tam 145.4 cıktı kilom. 150 olmadığına sevinmiştim
75 kg yağ cıktı. Evet yolum uzundu farkındaydım.1 sene verdim kendime. Sabrediceksin kızım dedim yoksa sonun buyukler gibi olacak... Diyetimin ilk gunlerinde canım bi şey istediğinde hep insulin iğnelerine bakıp korkuturdum kendimi. İyiki de yapmışım oyle. Şimdi 80 kilo fit bir şekilde yazıyorum başarı oykumu cok şukur
Zor olmadı mı cok zor oldu. Heleki ilk aylar. Kocaman bi mideniz var ve 1 tabak yemek 2 dilim ekmekle sofradan kalkmanız isteniyor. Ama dedim ya kafamda 1 sene vardı o yuzden yapacaktım mecbur. Bi yandan şeker ilacını da kullanıyordum onlar da epey kilo vermeme yardımcı oldu derken 6 ayda 35 kilo vermiştim. Diyetisyenim asıl şimdi başlıyoruz dedi. Hic kilo vermemiş say kendini tamam dedim nasılsa bi 6 ay daha var
arada listemi değiştiriyordu en cok zorlandığım yerlerdi.. Cunku her değiştirdiğinde miktarlar azalıyordu. Ama ona da alıştım cok şukur. 7. ayda şeker ilacını bıraktık. İnsulin riski kalmadı artık. Cok şukur amacıma ulaşmıştım ama o kadar kilo verince kendimi cok iyi hissetmiştim. Bırakmayacağım dedim gittiği yere kadar gidecek. 20 ay oldu koskoca 20 ay... Ve ben iyiki burada oykumu yazıyorum ve bir daha beynim de bu yonde değiştiği icin kilo alacağımı duşunmuyorum cunku bu iş 5 ay diyet yapayım zayıflayım sonra bırakırım işi değil bu işi omur boyu surdurmek lazım ben cok şukur bu işi sevdim, bi şeyi yerken bu bana şifa veriyor diye yiyorum. Bunu bilmenin verdiği his diğer yağlı yemeklerin verdiği lezzetten daha guzel Yakında televizyona roportaj vereceğiz diyetisyenimle. Cok heyecanlıyım
fotoğraf da koymak isterdim ama yapamadım kızlar. Foruma epeydir girmiyorum. İnstagram hesabımda var adım, diyetmevzulari orada da goruşmek dileğiyle yakında blog da acmayı planlıyorum ama şimdilik ona vaktim yok. Cesaretim olsa youtube kanalı bi acmak isterdim. Cunku bu konu hakkında konuşalacak o kadar konu var ki...Buraya kadar okuduğunuz icin teşekkurler.
Sevgilerimle
