Perianal (anus cevresinde) abse, cocukluk cağında yaygın olarak karşılaşılan bir hastalıktır. Buyuk cocuklarda ise sıklıkla altta yatan immun yetmezlik, kolonopati vb. altta yatan faktorlerle ilişkili olma ihtimali yuksektir. Ozellikle 6 ayın altında gorulmesi halinde de araştırılması gerekir ancak bu yaş grubunda altta yatan faktorlerle ilişki oldukca nadirdir. İki yaşın altında hastaların cok buyuk bir coğunluğu erkektir.
Lezyon anus cevresinde oncelikle eritemli bir kabarıklık olarak başlayıp daha sonra kızarıklık, şişkinlik ve lezyonun merkezinde yumuşak, beyaz bir bolge oluşur. Erişkin hastalarda perianal abse sıklıkla anus icindeki salgı bezlerinde oluşan akut bir enfeksiyonu takiben meydana gelirken, cocuklarda anal kriptlerdeki (girintiler) doğumsal anomalilerin, abse ve fistul oluşumuna yol actığı, ozellikle bir yaşından kucuk bebeklerde sıklıkla anal kript iltihabının apse oluşumunu tetiklediği bildirilmiştir. Ayrıca anne karnındaki donemde, androjen fazlalığının veya hamilelik doneminde androjen-ostrojen seviyelerindeki dengesizliğin anormal ve kalın anal kript oluşumuna yol actığı ve bunun da perianal abse ve fistul oluşumunu tetiklediği de iddia edilmiştir.
Perianal apsesi olan hastalrın yaklaşık %50’sinde altta yatan bir neden vardır. Bir yaşından kucuk bebeklerde; imperfore anus veya Hirschsprung hastalığına bağlı rektal dilatasyon veya miyotomi uygulanan hastalar, sitotoksik kemoterapi, ağır kombine immun yetmezlik, siklik notropeni, hiper Ig-M sendromu, Schwachman-Diamond sendromu, otoimmun notropeni ve glukojen depo hastalığı, Tip Ib gibi konjenital ve akkiz notropenik tablolardır. Bir yaşından buyuk cocuklarda gozlenen faktorler ise; HIV infeksiyonu, Crohn ve ulseratif kolit gibi inflamatuar barsak hastalıklar, diabetik ketoasidoz, septik granulomatozis ve yuksek doz kortikosteroid ile tedavi edilen juvenil poliartrit, nadir olarak enterobius vermikularis enfeksiyonu, cinsel taciz veya granulomatoz enfeksiyon gibi sebeplerdir.
Klinik olarak perianal abseli hastaların coğunda lokal semptomların yanısıra nadiren huzursuzluk ve ateş eşlik eder. Fizik incelemede ise lokal hassasiyet ve kızarıklık dışında bulgu ve eşlik eden patoloji saptanmaz. Kan değerleri nadiren değişkenlik gosterir.
Perianal apsenin klasik tedavi yontemi, apsenin insizyon ve drenajı ile eşlik etmesi muhtemel fistul yonunden inceleme ve gerektiğinde fistulotomi veya fistulektomidir. Ancak bazı yazarlar anal sfinkterin zedelenme riskinden oturu altta yatan fistul acısından detaylı inceleme yapılmasını onermezler. Ancak karşıt goruş olarak bazı yazarlarda dikkatli ve hassas bir yontemle fistulun araştırılması ve gerektiğinde fistulotomi veya fistulektomi yapılarak tedavi edilmesinin hastalığın tekrarlama riskini ciddi olarak azalttığını iddia etmektedirler. Ozellikle iki yaşın altındaki olgularda fistul oluşma riskinin daha yuksek olduğu ve ameliyat oncesi donemde antibiyotik kullanımının bu riski anlamlı olarak azaltmadığı belirtilmektedir.
Perianal abse cerrahi olarak drene edilirken alınan kultur materyalinde başlıca E.Coli, Staf Aureus, Klepsiella turleri ve Bacteriodes Fragilis gibi mikroorganizmalar urer.

[h=2]İzmir Cocuk Cerrahi uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]