Kendinizi bireysel gelişim anlamında daha ileri noktalara taşımak istiyorsanız, bu surec icinde kendinizi sorgularken, analiz ederken bu sorgulama ve analizin dozunu iyi ayarlamanız gerektiğini unutmayın, bu durumda yapılacak en onemli hata bu dozu ayarlayamamanız olacaktır bu da bir sure sonra rahatsızlık ve mutsuzluk yaratabilir dikkat...

Egoyu devreden cıkarma gayretleri icinde edinilen deneyimler, değerler kolaylıkla gozden kacırılabilmektedir. Gecmiş muhasebesi, gunun değerlendirilmesi, yarının planlanması derken kişi bir anda sucluluk cukuruna duşebilmektedir. Bu durumdan dışarı cıkması da o kadar kolay olamayabilir. Buna cevrenin ve ozellikle yakınların eski imaja tepkilerini de katarsak bireyin kendisinin kuvvetli olduğu yanları ile gurur duymasına izin verilmez. Zaten gelişmeye acık alanları uzerinde odaklanmış olan kişi icin bu surec cok zordur ve bunun ustune kendisi dÂhil herkes tarafından kişiliği ceşitli darbeler yiyebilir.

Bu geciş donemi ozguveninizde duşuşe yol acabilir. Cok iyi bildiğiniz, deneyimli olduğunuz bircok konuda bile cekingen davranışlar gostermeniz doğaldır. Agresif olunmamalı ama pasif de olunmamalı. İşte bunun orta noktası olan kararlı, ozguvenli kişilik hem bireyi hem de cevreyi mutlu edebilen bir bakış acısı olabilir. Bu yapıda herkesin ortak cıkarı soz konusudur. Herkes aynı gemidedir. Şartları, emeği, başarıyı, başarısızlığı ortak paylaşır. Birey kendi oz benliğini, yetilerini, acık alanlarını inkÂr etmeden bulunduğu ortamda var olmaya calışır.

Kişinin bireysel gelişim yolculuğu, daha cok kendi tarafından ortaya konan bir programdır. Bulunduğu noktadan yeterince memnun değilse birey değişim ve gelişim icin birtakım programlar dizayn etmeye başlar. İşte bu noktada denge, azim, sabır cok onemlidir.

Aşırı ucların her zaman zararlı olduğunu soyluyoruz. Tutkuya donuşen hedefler diğer olgularla dengesizliğe yol acabileceğini unutmamalıyız. Her şeyin belli sınırlar icinde dengelenmesi gerekir. Bu duşunceye sıkı sıkıya bağlı olmalıyız. Bircok buyuk başarının altında tutkular yatar diye duşunuyor olabiliriz belki de. Ama bedeli neler oluyor? İşte beni duşunduren bu. İdeali oynayan bir anne babanın cocuğu onların hic de mukemmel yaratıklar olmadığını fark ettiği anda ceşitli psikolojik sorunlar yaşayabilir, hatta bu uc noktalardaki yapılara donuşebilir. Tıpkı son zamanlarda cocukları tarafından oldurulen annelerde yaşadığımız acı ama kesinlikle cok ciddi dersler cıkarılması gereken olaylar gibi. Bilmem bu kac anne babanın dikkatini cekti.

Yaşamı sorgularken, analiz ederken, dengelere ozen gosterebilmek cozumlerden biri olabilir. Basitce var olabilmek icin duşuncelerde, şuur altında karmaşadan uzak durmak da bir secim. Yaşamda doğrular veya yanlışlar yok secimler, sonuclar ve bedeller var.

Ruhunuzun, duşuncelerinizin, yaptıklarınızın, soylediklerinizin, hissettiklerinizin, davranışlarınızın ve dolayısıyla da yaşadıklarımızın hep dengede olduğu bir yaşam dilerim.

[h=2]Sakarya Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]