Otizm beynin gelişimsel bir hastalığıdır. Otizm tanısı alan cocukların beyin aktivitelerinin gelişmesi yaşıtlarına gore biraz daha geriden gelmektedir. Boyle olunca zihinsel kapasitelerinde bir sorun olmamasına karşın bu kapasiteyi acığa cıkaramamaktadırlar. Yaşıtlarının arasına girmemekte, konuşmaları gecikmekte, davranış değişiklikleri yaşamaktadırlar. Bu sorunların cozumunde davranış eğitimleri işe yaramakta ama ilac tedavisi ile desteklenmediğinde sure uzamaktadır.
Bir yıl once gorduğum 9 yaşlarında otistik olan bir kız cocuğu seansa geldiğinde kapıdan iceri girmiyor, annesinin elini bırakmıyordu. 45 dakika boyunca ağzından bir kelime cıkmıyor ve sorduklarıma cevap vermiyordu. Bu durumunu duzeltecek ve iletişimini arttıracak ufak dozda bir ilac verdiğimde bir sure sonra iletişim cabaları oluşmaya başladı. 1-2 ay sonra sesini cep telefonuna kaydedip getirdi. Derslerde ne yaptığını kaydettiği konuşmasını dinletti ve seansta yine konuşmadı. 1-2 ay daha gectiğinde hafif hafif gulumsemeye başlamıştı. Bu arada artık annesinin elini bırakarak odama kendi başına girip oturmaya başlamıştı. İlk başlarda hafif hafif başlayan konuşmaları ise sohbete donmuştu. Bu durum psikiyatrik ilacların iletişimi kolaylaştırmasının bir sonucuydu.
Otizmli hastalarda ozel eğitimin psikiyatrik ilaclarla desteklenmesi, dikkat eksikliği varsa onun duzeltilmesi, arkadaşları ile iletişimin artması, takıntılarının tedavisi duzelmeyi hızlandırmakta ve cocukların kapasitelerini kullanabilmelerini sağlamaktadır. Bu durum ailelerin yaşadığı zorlukları azaltmakta, cocukların arkadaşlarının gelişim duzeyini yakalamalarını kolaylaştırmaktadır.

[h=2]İstanbul Psikiyatri uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]